(Medine-i Münevvere’de bulunan ve

Nur’un hakikatını tam anlayan ve İslâmiyete

hizmet eden bir âlimin mektubudur)

   Gönüller fatihi pek muhterem ve mükerrem Üstadımız Hazretleri,

   Mübarek ellerinizden öper, bütün aziz ve sadakatli talebelerinizle beraber sıhhat ve selâmette daim olmanızı bârigâh-ı kibriyadan niyaz eylerim.

   Müslümanlar için en büyük bir bayram diye ancak vasıflandırılabilen beraetiniz bütün Nurcuları şâd ve handan eylediği gibi, bendenizi de dünyalar kadar memnun ve mesrur eylemiştir... Nasıl memnun etmesin ki: Sizin eserlerinizle birlikte beraetiniz demek, ruhun maddiyata, nurun zulmete, imanın küfre, hakkın bâtıla, tevhidin şirke ve irfanın cehle galip gelmesi demektir.

   Yıllardan beri önüne sıradağlar gibi engeller, korkunç uçurumlar gibi mâniler konulan Nur çağlayanı, en sonunda mucizevî bir şekilde bütün sedleri yıkmış, mânileri aşmış nur ile bütün zulmetleri târ u mar eylemiştir.

   “Mucizevî harikalarla doğan ilâhî tecellilerin vasfında kalemler kırılır, fikirler gürülder, ilhamlar yanar kül olur.” derlerdi. Hakikaten bendeniz, şimdi bu müstesna zaferin karşısında aynı aczi, bütün varlığımla hissediyorum. Zira tefekkür ve ilhamıma nihayetsiz bir ufuk açılıyor.. cihan, muhteşem bir Nur mabedini andırıyor... Civarımdaki her şey, her yer, derin vecd ve istiğraklarla gaşyolmuş bir halde... Her zerrede   وَاِنْ مِنْ شَىْءٍ اِلاَّ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ   sırr-ı Sübhanîsi tecelli ediyor...

   Binaenaleyh, bilmiyorum, bu mesud hadiseyi; şanlı bir zafer, şâhane bir fetih, ilâhî bir kurtuluş, cihanşümul bir bayram diye mi vasıflandırayım? Zira, kudsî davanın kazanmış olduğu bu ilâhî zafer, bütün İslâm ve insanlık dünyasındaki mücahitlerin azimlerine kuvvet, ruhlarına can, imanlarına hız ve heyecan vermiştir.

   Evet, azim ve imanları, aşk ve emelleri henüz kemale ermemiş olan birçok müslümanlar, maalesef acıklı bir yeis içinde idiler. Böyle bir zaferin tahakkukunu, hayal ve muhal görüyorlardı. Fakat bütün feyiz ve nurunu