(Bediüzzaman Said Nursî’nin ilân-ı hürriyetin üçüncü gününde 

irticalen söylediği ve sonra Selânik’te Hürriyet Meydanında tekrar

ettiği ve o zamanın gazetelerinin neşrettikleri nutkunun suretidir)

Hürriyete Hitap

   Ey hürriyet-i şer’î! Öyle müthiş ve fakat güzel ve müjdeli bir sada ile çağırıyorsun ki, benim gibi bir Kürd’ü tabakat-ı gaflet altında yatmışken uyandırıyorsun. Sen olmasaydın, ben ve umum millet, zindan-ı esarette kalacaktık. Seni ömr-ü ebedî ile tebşir ediyorum. Eğer aynü’l-hayat-ı şeriatı menba-ı hayat yapsan ve o cennette neşv ü nema bulsan; bu millet-i mazlûmenin de eski zamana nisbeten bin derece terakki edeceğini müjde veriyorum. Eğer hakkıyla seni rehber etse ve ağraz-ı şahsî ve fikr-i intikam ile sizi lekedar etmezse...  .................

   Yâ Rab! Ne saadetli bir kıyamet ve ne güzel bir haşir ki, 

وَ الْبَعْثُ بَعْدَ الْمَوْتِ‌  hakikatinin küçük bir misalini bu zaman bize tasvir ediyor. Şöyle ki:

   Asya’nın ve Rumeli’nin köşelerinde medfun olan medeniyet-i kadime hayata başlamış; menfaatini mazarrat-ı umumiyede arayan ve istibdadı arzu edenler  يَا لَيْتَنٖى كُنْتُ تُرَابًا  demeye başladılar. Yeni hükûmet-i meşrutamız mucize gibi doğduğu için inşaallah bir seneye kadar, 

تَكَلَّمَ فِى الْمَهْدِ صَبِيًّا  sırrına mazhar olacağız. Mütevekkilâne, sabûrane tuttuğumuz otuz sene Ramazan-ı sükûtun sevabıdır ki, azabsız cennet-i terakki ve medeniyet kapılarını bize açmıştır. Hâkimiyet-i milliyenin beraat-ı istihlâli olan kanun-u şer’î, hâzin-i cennet gibi bizi duhule davet ediyor.