beri İslâmiyet ve iman aleyhinde çalışan gizli bir zındıka komitesi ve bu vatanda anarşiliği yetiştiren bir nevi bolşevizm namına bilerek veya bilmeyerek bizimle bir mücadeledir ki; üç mahkeme cemiyetçilik cihetinde bütün Nurcuların ve o kararlar içinde Nur risalelerinin beraetlerine karar vermişler; yalnız Eskişehir Mahkemesi, o kararlar içinde tesettür-ü nisa hakkında bir küçük risalenin bir tek meselesini, belki bu gelen cümleyi, “Mesmuatıma göre; merkez-i hükümette bir kundura boyacısı, çarşı içinde, bir büyük adamın yarım çıplak karısına sarkıntılık edip o acib edepsizliği yapması, tesettür aleyhinde olanın hayasız yüzüne şamar vuruyor.” diye, eskiden yazılmış cümle sebebiyle, bir sene bana ve yüz yirmi adamdan on beş arkadaşıma altışar ay ceza verdiler. Demek, şimdi Risale-i Nur’u ve şakirdlerini ittiham etmek, o üç mahkemeyi mahkum etmek ve itham ve ihanet etmek demektir.
Sâdisen: Risale-i Nur ile mübareze edilmez. Onu gören bütün ulema-i İslâm, Kur’an’ın gayet hakikatlı bir tefsiri, yani hakikatlerinin kuvvetli hüccetleri ve bu asırda bir mucize-i maneviyesi ve şimalden gelen tehlikelere karşı, bu millet ve bu vatanın bir kuvvetli seddi olduğundan, mahkemeniz, bunun talebelerini bundan ürkütmek değil, belki hukuk-u amme noktasında tergib etmek bir vazifeniz biliyoruz ve onu sizden bekliyoruz. Millete, vatana, asayişe muzır dinsizlerin ve bazı siyasî zındıkların kitaplarına ve mecmualarına “hürriyet-i ilmiye” serbestiyetiyle ilişilmediği halde, masum ve muhtaç bir gencin imanını kurtarmak ve sû-i ahlâktan kurtulmak için Nur’a talebe olması; elbette değil bir suç, belki hükümet ve maarif dairesi teşvik ve takdir edecek bir hâletdir.
Son sözüm: Cenab-ı Hak hâkimleri, adalet-i hakikiyeye muvaffak etsin. Âmin deyip,
