O şifa-bahş olan envarını sen çeksen eğer,
Bana kim nur verecek, kim bana Lokman olacak?
O temiz pak nefsin, âb-ı hayatı bu çölün,
Onu, dûr etme ki her ferd ona reyyan olacak.
Hele ol nur-u şerifin kime değmişse eğer,
Küçücük zerre de olsa, meh-i tâban olacak.
O lütufkâr, o keremkâr eli öptükçe, benim
Bu küçük kalb-i hazinim yine handan olacak.
Bâb-ı feyzinden ırak olmayı asla çekemem,
Dahi nezrim bu ki canım sana kurban olacak.
Nazarın erse garib başıma ey nur-u Hüda,
Bu gün artık bu hakir bendede umman olacak.
Bu anâsır, yüzüne her ne kadar çekse hicab,
Yine haksın, buna şahid yine Kur’an olacak.
Kab-ı Kavseyn'den alıp dersimi bildim ki ayan,
O güzel nur-u bedi’ manevî sultan olacak.
Sakınıp, Feyzi-i biçareye bahs açma bugün,
Yeni baştan yine şeyda, yine giryan olacak.
..........................................................................
Biçare talebeniz
Hasan Feyzi
***