Altıncı Kısım

Emirdağ Hayatı

Mukaddime

   Denizli Ağır Ceza Mahkemesinin beraat kararı neticesi olarak, Risale-i Nur, ekser vilâyet, kasaba ve köylerde yayılmış ve Nur talebeleri kısa bir zamanda yüz binlerin fevkinde çoğalmıştır. Risaleler teksir ile neşre başlanmış ve kısa bir müddet içinde 1947 senesi sonlarında, Üstad ve talebeleri üçüncü defa olarak tekrar hapse alınmıştır.

   Evvelâ, üç sene kadar Emirdağ’ında ikamet edebilen Said Nursî, hapisten sonra tekrar Emirdağ’ında üç-dört sene kadar kalmış ve sonra Isparta’ya yerleşmiştir. Ve şimdi doksan yaşına yaklaşan ve tebdil-i havaya çok muhtaç olan Üstad, arasıra Emirdağına gelip ikametgâhı olan dershane-i Nuriyede kalmaktadır.

   Şimdilik Emirdağ hayatının ilk kısmı ki, Afyon hapsine kadar olan safhası zikredilecek, bilâhare Afyon hapsini müteakip tekrar Emirdağ’ındaki hayatı, hizmet-i Nuriyesi beyan edilecektir. Emirdağ’ındaki hayatı, evvelki hayatına nisbeten çok daha şaşaalıdır. Hem, musibet ve ithamlara daha ziyade hedef olmuş, daimî tarassuda, hattâ imhaya maruz kalmıştır. Bununla beraber, Risale-i Nur geniş dairede yayılmış, üniversite, memurlar ve ehl-i siyaset muhitinde okunmağa başlanmıştır.

   Üstadın Emirdağ’ına nefyinden sonra aleyhinde pek insafsızca iftiralar yapıldığı ve çok geniş bir dairede yalanlarla isnadlara girişildiği münasebetiyle ve Nurların harika neşri dolayısıyla bir hakikati, bu mukaddimede beyan etmek lâzım geldi. Şöyle ki:

   Bizim, Said Nursî’nin ayn-ı hakikat olan ahvâl ve harekât ve hizmetinde görünen harikaları beyan etmemizden muradımız:

   Okuyucuların nazar-ı istiğrablarını celbedip, hâşâ, Bediüzzaman’ın fani şahsını insanlığın alkış tufanına tutmak değil; belki, onun şahsını ve hizmetini