ifade etmeyen hecaî harfler murad olmayıp, belki “kelimeler” manasındaki Sözler namıyla Risale-i Nur muraddır.

  لاَ يَعْلَمُ الْغَيْبَ اِلاَّ اللَّهُ  *  رَبَّنَا لاَتُؤَاخِذْنَۤا اِنْ نَسِينَۤا اَوْ اَخْطَأْنَا

Said Nursî

***

وَاِنْ مِنْ شَىْءٍ اِلاَّ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ  *  بِاسْمِهِ سُبْحَانَهُ

   Aziz, sıddık kardeşlerim,

   Geçen Leyle-i Kadrinizi ve gelen bayramınızı bütün mevcudiyetimle tebrik ve sizleri Cenab-ı Erhamürrahimînin birliğine ve rahmetine emanet ediyorum.   مَنْ اٰمَنَ بِالْقَدَرِ أَمِنَ مِنَ الْكَدَرِ   sırrıyla sizi teselliye muhtaç görmemekle beraber, derim ki:   وَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَأِنَّكَ بِأَعْيُنِنَا وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ   ayetinin mana-yı işarîsiyle verdiği teselliyi tamamıyla gördüm. Şöyle ki:

   Dünyayı unutmak, Ramazanımızı asude geçirmeyi düşünürken, hatıra gelmeyen ve bütün bütün tahammülün fevkinde bu dehşetli hadise hem benim, hem Risale-i Nur’un, hem sizin, hem Ramazanımız, hem uhuvvetimiz için ayn-ı inayet olduğunu ben müşahede ettim. Bana ait cihetinin ise çok faidelerinden yalnız iki-üçünü beyan ederim.

   Birincisi: Ramazanda çok şiddetli bir heyecan, bir ciddiyet, bir iltica ve bir niyaz ile müthiş hastalığa galebe ederek çalıştırdı.

   İkincisi: Her birinize karşı bu sene de görüşmek ve yakınınızda bulunmak arzusu şiddetli idi. Yalnız birinizi görmek ve Isparta’ya gelmek için bu çektiğim zahmeti kabul ederim.