Molla Abdullah:

  — Sizden sonra ben Şerh-i Şemsî kitabını bitirdim, siz ne okuyorsunuz?

   Bediüzzaman:

  — Ben seksen kitab okudum:

   Molla Abdullah:

  — Ne demek?

   Bediüzzaman:

  — İkmal-i nüsah ettim ve sıranıza dahil olmayan birçok kitabları da okudum.

   Molla Abdullah:

  — Öyle ise seni imtihan edeyim?

   Bediüzzaman:

  — Hazırım, ne sorarsanız sorunuz!

   Molla Abdullah, biraderini imtihan eder. Kifayet-i ilmiyesini takdir ile, sekiz ay evvel talebesi bulunan Molla Said’i kendisine üstad kabul etti ve talebelerinden gizli olarak küçük biraderinden ders almaya başladı. Ve bittabi, daha evvel okuttuğu kardeşini kendisine üstad yaptığını sezdirmiyordu. Nihayet talebeler, Molla Abdullah’ın Molla Said nezdinde ders okuduğunu kapıdan, anahtar deliğinden gizlice görünce taaccüb ederek sormuşlarsa da; Molla Abdullah cevaben:

  — Nazar değmemek için, ben ona ders veriyorum, demiş ve talebelerini aldatmıştı.

   Molla Abdullah’ın yanında bir müddet kaldıktan sonra Siirt’e gelir.

   Orada bulunan Molla Fethullah Efendinin medresesine gider. Molla Fethullah, Molla Said’e:

  — Geçen sene Süyûtî okuyordunuz, bu sene Molla Câmi’yi mi okuyorsunuz?

   Bediüzzaman:

  — Evet Câmi’yi bitirdim.

   Molla Fethullah hangi kitabı sordu ise, “bitirdim” cevabını alınca, tahayyürde kaldı. Bu kadar kitabı bitirdiğini, hem de az zamanda bitirdiğini aklına sığıştıramadı, taaccüb etti ve dedi:

  — Geçen sene deli idin, bu sene de mi delisin?