(Kastamonu’da Bediüzzaman’a sekiz sene hizmet eden Mehmed Feyzi

ile kıymettar bir Nur talebesi olan Emin’in bir mektubudur)

اَلسَّلاَمُ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكَاتُهُ بِعَدَدِ رَسَائِلِ النُّورِ الْمَقْرُوئَةِ وَالْمَكْتُوبَةِ

   Çok sevgili, çok kıymetdar, çok müşfik Üstadımız efendimiz hazretleri;

   Evvelâ: Leyle-i Miracınızı tebrik eder, ellerinizden öper, kusurumuzun afvını rica ederiz. Üstadımızın tercüme-i hâlini merak edenlere deriz ki:

   Kur’an-ı Hakim otuz üç âyatının i’cazkâr işaretiyle, İmam-ı Ali (radıyallahu anhu) Celcelutiye ve Ercuzesinde kerametkâr delâlâtıyla, Gavs-ı Âzam (kuddise sırruhu) beşaretkâr beyanatıyla Üstadımızın hakiki terceme-i hâlini ve Risale-i Nur’un hakiki mahiyetini beyan etmişler.

   Üstadımızın şahs-ı manevisini bilmek isteyenler, Risale-i Nur’un İşarat-ı Kur’aniye ve Keramat-ı Aleviye ve Keramat-ı Gavsiye risalelerini ve Risale-i Nur’un sair eczalarını dikkatle tetebbu etmeleri lâzımdır. Yalnız bizim, Üstadımız hakkındaki kanaat-ı kat’iyemiz şudur ki: İsm-i Nur ve İsm-i Hakîme mazhariyetle, Kur’an-ı Hakîmin hazinesinden nail olduğu hakaik ve maarifi, tahdis-i nimet maksadıyla beşere ilân eden bu allâme-i zîfünun Bediüzzaman Hazretleri, ahlâk-ı Muhammediye aleyhissalâtü vesselâm ile tahalluk etmiş, nefis ve hevâ berzahlarından geçmiş, mekârim-i ahlâkın en mümtaz ve müstesna bir timsal-i mücessemi olarak bu asırda bulunmuş. Şimdiye kadar bütün hayatında şayan-ı hayret bir uluvv-ü himmet ve sekinet ve iffet ve mahviyet içinde yaşamış. Gına-yı kalbî, tevekkül ve kanaatı harikulâde; maişet ve kıyafeti pek sade ve mekârim-i ahlâkı pek fevkalâde; dünyaya zerre kadar meyil ve muhabbet etmez.

   Hem öyle bir tarzda izzet-i ilmiyeyi hayatta muhafaza etmiş ki; asla kimseye arz-ı iftikar etmemek, hayatının en mühim bir düsturu olmuştur. Dünya kendilerine teveccüh etmişse de, ondan yüz çevirmiş olan Üstadımız; emr-i maaşda Cenab-ı Hakkın inayetiyle, iffet ve nezahetini daima muhafaza eder; sadaka, zekât ve hediyeleri almaz. Yakînen biliyoruz ki; Kastamonu’da