Sakın birbirinize tenkid kapısını açmayınız. Tenkid edilecek şeyler kardeşlerinizden hariç dairelerde çok var. Ben nasıl sizin meziyetinizle iftihar ediyorum, o meziyetlerden ben mahrum kaldıkça, sizde bulunduğundan memnun oluyorum, kendimindir telâkki ediyorum. Siz de Üstadınızın nazarıyla birbirinize bakmalısınız. Âdeta, her biriniz ötekinin faziletlerine naşir olunuz.

   Kardeşlerimizden İslâmköylü Hafız Ali Efendi, kendine rakip olacak diğer bir kardeşimiz hakkında gösterdiği hiss-i uhuvveti çok kıymettar gördüğüm için size beyan ediyorum:

   O zat yanıma geldi, ötekinin hattı, kendisinin hattından iyi olduğunu söyledim. “O, daha çok hizmet eder.” dedim. Baktım ki; Hafız Ali kemal-i samimiyet ve ihlâs ile onun tefevvuku ile iftihar etti, telezzüz eyledi. Hem Üstadının nazar-ı muhabbetini celbettiği için memnun oldu. Onun kalbine dikkat ettim, gösteriş değil; samimi olduğunu hissettim. Cenab-ı Hakka şükrettim ki, kardeşlerim içinde bu âlî hissi taşıyanlar var. İnşaallah bu his büyük hizmet görecek. Elhamdülillâh, yavaş yavaş o his bu civarımızdaki kardeşlere sirayet ediyor. Küçük bir lâtife:

   Sohbet içinde sizden bahis geçti, şükre dair meseleyi sordum: “Husrev’in yazdığını Refet Bey gördü mü?” Bekir Ağa dedi: “Evet gördü ve dedi, ‘Çok güzel, fakat acaba sen kalem karıştırmadın mı?” Husrev  dedi: “Yok, kendi nüshamda, tam bütün gelmedi. Fakat kendilerine yazdığım tam geldi.” Biraz münakaşa oldu... Bu münasebetle kardeşim Refet Bey’e derim ki: Aslında tevafuk noksan olsaydı, zaten ben tavsiye etmiştim ki; kalem karıştırmasınlar. Asıl vaziyet bozulmasın. Bekir Ağa da gördü ki; asıl müsveddede çıkıntı olduğu halde tevafuk Husrev’in tarzında var. Onun için Husrev’in bir mahareti varsa tevafuku bozmamış. Hattâ Mucizat-ı Ahmediyedeki salavat tevafukunda tavsiye etmiştim ki, kimse maharetini karıştırmasın. Fakat asıl müsveddelerde, en acemi bir müstensihin nüshasında birkaçı müstesna bütün tevafuktadır. Onun için sekiz ayrı ayrı müstensihin setredemediği bir tevafuk, elbette kuvvetlidir. Müstensihler bozmasınlar, tevafuku getiremeyen bozuyor. Demek en büyük maharet odur ki; tevafuku bozmasın. Çünkü tevafuk var. Sen de Husrev’e yardım et ki, hakikaten mevcut ve matlub tevafuku denk getirebilsin. Çünkü; yoktan var etmiyorsunuz. Hakiki varı yok etmeyin.

   Sözlerle alâkadar olanlara selâm ve dua ediyorum...

Said Nursî

***