İkinci Kısım

Barla Hayatı

(Risale-i Nur’un Zuhuru)

   Üstad Bediüzzaman Said Nursî’nin Şarkî Anadolu’da dünyaya gelişinden itibaren geçirdiği hayat safhalarını buraya kadar birer birer gördük, temaşa ettik.Şimdi; geçen kırk-elli senelik hayatının neticesi ve meyvesi hükmünde, tarihin pek ender kaydettiği cihan vüs’atindeki muazzam bir davaya giriyoruz. Bütün maddi, manevî zulmetleri izale edip, âlemi nuruyla ziyalandıracak olan Risale-i Nur meydana çıkıyor; dünya ilim ve irfan sahasına Türkiye’den bir güneş doğuyor!

***

   Bediüzzaman Hazretlerinin Vilâyat-ı Şarkiyeden Garbî Anadolu’ya

Nefyedilmesi, Risale-i Nur’un Zuhuru, Telif ve Neşri

   Van’da, mezkûr mağarada yaşamakta iken, Şarkta meydana gelen hadiselerden dolayı hükûmet, Bediüzzaman’ı Garbî Anadolu’ya nefyediyor.

   Van’da mağaradan çıkarılıp Anadolu’ya hareket etmek üzere jandarmalarla sevkedilirken, yollara dökülüp “Aman efendi hazretleri bizi bırakıp gitme. Müsaade buyur sizi göndermeyelim. Arzu ederseniz Arabistan’a götürelim.” diye yalvaran silâhlı grublara, ahaliye ve ileri gelen zatlara: “Ben Anadolu’ya gideceğim, onları istiyorum.” diyerek, hepsini teskin ediyor. Evvelâ Burdur vilâyetine askerî muhafızlarla nefyediliyor. Burdur’da zulüm ve tarassutlar altında işkenceli bir esaret hayatı geçiriyor. Fakat asla boş durmuyor; on üç ders olan Nur’un İlk Kapısı kitabındaki hakikatleri bir kısım ehl-i imana ders verip, gizli olarak kitab haline getiriyor. Bu hikmet cevherlerinin kıymetini takdir eden müştak ehl-i iman, el yazılarıyla bu kitabı çoğaltıyorlar. Nihayet, “Burada Said Nursî boş durmuyor, dini musahabelerde bulunuyor.” diye, gizli din düşmanları tarafından rapor tanzim ettiriliyor. Ve burada da,