iman ile kabre girmelerine aynı duayı, en ziyade kabule medar olan şerait içinde ediyor.

    Hem Risale-i Nur talebeleri, bu zamanda her cihetten ziyade hücuma maruz iman hususunda birbirine selâmet-i iman hakkındaki samimi, masum lisanlarıyla dualarının yekûnu öyle bir kuvvettedir ki, rahmet ve hikmet, onun reddine müsaade etmez. Faraza mecmuu itibariyle reddedilse de, tek bir tane onların içinde kabul olunsa, yine her biri selâmet-i iman ile kabre gireceğine kâfi geliyor. Çünkü her bir dua umuma bakar.

Said Nursî

۞۞۞

   Risale-i Nur’un kerametinin bu havalide zuhur eden çok

          tereşşuhatından bir-iki hadise beyan ediyorum:

      Birincisi: Hatib Mehmed namında ciddi bir ihtiyar talebe İhtiyarlar Risalesini yazıyordu. Tâ On Birinci Ricanın ahirlerinde merhum Abdurrahman'ın vefatının tam mukabilinde kalemi  ‌‌ لَا اِلٰهَ اِلَّاهُوَ  yazıp ve lisanı dahi  ‌‌ لَا إِلٰهَ إِلَّا اللّٰهُ‎  diyerek hüsn-ü hatimenin hatemiyle sahife-i hayatını mühürleyip Risaletü’n-Nur talebelerinin iman ile kabre gireceklerine dair olan işarî beşaret-i Kur’aniyeyi vefatıyla imza etmiş. Rahmetullahi aleyhi rahmeten vasiaten, amin!

      İkincisi: Sizin telifiniz olan Fihriste’nin tashihinde bir müstensihin noksan bıraktığı bir sahifeyi Tahsin'e dedim: “Yaz”. O da yazmaya başladı. Simsiyah mürekkepten ve temiz kalemle birden, yazdığınız ikinci cilt fihristesinin makbuliyetine hüccet olarak o siyah mürekkep, güzel bir kırmızı suretini aldı. Tâ yarım sahife kadar biz bu garip hadiseye taaccüb ederek bakarken, o mürekkep simsiyaha döndü. Sahifenin öteki yarısı, aynı kalem, aynı hokka tam siyah yazıldı. Bir zaman Barla’da bağlardaki köşkte Şamlı Hafız ve Mesud, Süleyman’ın müşahedesiyle aynı hadiseyi başka şekilde gördük.