Bir sivrisinek öldürüyor o şah-ı cihânı(!)

Atmıştı Halil’i ateşe çünkü o cani.

Bir perde açıp söyledi Hak gizli kelâmdan,

Ol ateşe bahseyledi hem berd u selâmdan.

“Dostum ve Resûlüm yüce İbrahim’i ey nâr;

At âdetini, yakma bugün, sen onu zinhar!”

Bir gizli hitap geldi de ol dem yine Haktan

Bir abd-i mükerrem dahi kurtuldu bıçaktan.

Ol nurdan için Yunus’u hıfzeyledi ol hût

Ol nur ile kahreyledi kavmini ol Lût

Ol hüsn-ü cemal, eyledi âlemleri hayran

Nerden onu bulmuş, acaba Yusuf-u Ken’an.

Hikmet nedir, ol derdlere sabreyledi Eyyûb,

Hem sırrı nedir, Yûsuf için ağladı Yakub.

Öldükçe dirildikçe neden duymadı bir his,

Ol namlı nebi, şanlı şehid Hazret-i Cercis.

Hasretle neden ağladılar Adem ve Havva

Kimdendi bu yıllarca süren koskoca dava.

Hem âh, neden terkedilip Ravza-i Cennet,

Bir dâr-ı karar oldu neden âlem-i mihnet.

Nur şehri olan Tûr’da o dem Hazret-i Musa

Esrar-ı kelâm hep çözülüp buldu tecellâ.