Elhasıl: Hz. Ali kerremallahu vechehü, ecnebi hurûfuna karşı şiddetli teessüf ve hiddet ettiği ve bid’a’ya taraftarlık eden bir kısım ulemaü’s-sû’a karşı şiddetli nefret ve hiddet ettiği yerde irşadkârane bazılarla konuşuyor. Ve Hz. Cibril’in tabiriyle Sekine ismi verilen ve ism-i âzam sandukçası olan esma-ı sitte’ye devam edeni irşad ediyor, taltif ediyor. İşte o esma-i sitte’nin devamından tereşşuh eden ve o esmanın lemaatı olan Risale-i Nur.. ve o Risale-i Nur kendi şakirdleri ile lâakal yüzer kalemle yüz parça Risale-i Nur’un eczalarıyla ve intişar eden yirmi bin nüshasıyla lâakal yüzbin adamı hurûf-u Kur’aniye lehine ve sünnet-i seniyyeye ittibaa ve imanlarının takviyesine ve Hz. Ali’nin (r.a.) hiddet ettiği iki cereyana karşı tamamıyla mukavemet ettiklerinden, elbette Hz. Ali’nin (r.a.)   يَا اَيُّهَا اْلاِخْوَانُ   tabir ettiği ihvanları içinde hususî bir surette onlara bakıyor. Evet, Hz. Ali’nin (r.a.) bu zâhir keramat-ı gaybiyesi Hz. Peygamber (a.s.m.)’ın irşadıyla olduğu için başka şekilde bir mucize-i Peygamberiye olduğu münasebetiyle aynı keramet-i Gavsiye ve işarat-ı harika-i Aleviye gibi beşinci asırla on dördüncü asrın fitnelerine işaret eden ve gizli kalıp manası anlaşılmayan bir mucize-i gaybiye-i Nebeviyeyi beyan etmeye münasebet geliyor. Şöyle ki, hadis-i sahihte vardır ki, Resul-i Ekrem (a.s.m.) ferman etmiş: 

     اِنِ اسْتَقَامَتْ اُمَّتِى فَلَهُمْ يَوْمٌ وَاِلاَّ فَنِصْفُ يَوْمٍ    (ev kema kaale)....

   Şu hadis-i şerife her nasılsa kıyamete işaret suretinde mana verilmiş, mucize-i Nebeviye gizlenmiş, anlaşılmamış. Hem Şeyh-i Geylânî, hem Hz. Ali’nin (r.a.) irşad-ı Nebevî ile beşinci ve altıncı ve on dördüncü asırların fitnelerinden keramatkârane bahisleri gösteriyor ki, bu hadis-i şerif onların zamanına bakmak için bir teleskoplarıdır ki bu iki asra bakıyorlar. Evet hadiste   يَوْمٌ   tabiri,   اِنَّ يَوْمًا عِنْدَ رَبِّكَ كَاَلْفِ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ   ayetinin delâletiyle bin seneden ibarettir. Hilâfet-i İslamiye ve hükümet-i Arabiye, hadis mucibince tam istikametle gitmediği için nısf-ı yevm olan beş yüz küsûr senede ^(Haşiye)