idam ve uzun hapis tehlikesi içinde telif edilen Yirmi Dokuzuncu Lem’anın ve sahibinin vaziyetine tevafuk karinesiyle kelam-ı zımnî ve işarî, delâlet ettiğinden diyebiliriz ki; Hazret-i İmam-ı Ali (r.a.) dahi bundan, ona işaret eder. Hem Otuzuncu Lem’a namında ve altı nükte olan risale-i esmaya bakarak وَبِاَسْمَائِكَ الْحُسْنٰى deyip sair işaratın karinesiyle, hem Yirmi Dokuzuncu Lem’aya takib karinesiyle, hem ikisinin isimde ve esma lâfzında tevafuk karinesiyle, hem teşettüt-ü hâle ve sıkıntılı bir gurbete ve perişaniyete düşen müellifi onun telifi bereketiyle teselli ve tahammül bulmasına ve mana-yı mecazî cihetinde Hazret-i İmam-ı Ali’nin (r.a.) lisanıyla kendine dua olan بِاَسْمَائِكَ الْحُسْنٰى اَجِرْنٖى مِنَ الشَّتَتْ yani, “İsm-i âzam olan o esma risalesinin bereketiyle beni teşettütten, perişaniyetten hıfzeyle yâ Rabbi” meali, tam tamına o risale ve sahibinin vaziyetine tevafuk karinesiyle kelâm-ı mecazî delâlet ve İmam-ı Ali’nin (r.a.) ise gaybî işaret eder diyebiliriz.
Hem madem Celcelutiye’nin aslı vahiydir ve esrarlıdır. Ve gelecek zamana bakıyor ve gaybî umur-u istikbaliyeden haber veriyor. Ve madem Kur’an itibariyle bu asır dehşetlidir ve Kur’an hesabıyla Risale-i Nur bu karanlık asırda ehemmiyetli bir hadisedir. Ve madem sarahat derecesinde çok karine ve emarelerle Risale-i Nur Celcelutiye’nin içine girmiş, en mühim yerinde yerleşmiş. Ve madem Risale-i Nur ve eczaları bu mevkie lâyıktırlar ve Hazret-i İmam-ı Ali’nin (r.a.) nazar-ı takdirine ve tahsinine ve onlardan haber vermesine liyakatları ve kıymetleri var. Ve madem Hazret-i İmam-ı Ali (r.a.) Siracü’n-Nur’dan, zâhir bir surette haber verdikten sonra ikinci derecede perdeli bir tarzda Sözler’den sonra Mektuplardan, sonra Lem’alar’dan, risalelerdeki gibi aynı tertip, aynı makam, aynı numara tahtında kuvvetli karinelerin sevkiyle kelam delâlet ve Hazret-i İmam-ı Ali’nin (r.a.) işaret ettiğini isbat eylemiş. Ve madem başta:
بَدَئْتُ بِبِسْمِ اللّٰهِ رُوحٖى بِهِ اهْتَدَتْ اِلٰى كَشْفِ اَسْرَارٍ بِبَاطِنِهِ انْطَوَتْ risalelerin başı ve Birinci Söz olan Bismillah Risalesine baktığı gibi, kasem-i câmi-i muazzamanın ahirinde risalelerin kısm-ı ahirleri olan son Lem’alar’a ve Şualar’a,
