tedkikten sonra tamamen sahiplerine iade ettiği ve Eskişehir’de ise on altı sene evvel bütün Nur eczalarını inceden inceye tedkik edip yalnız küçük bir risalesi olan Tesettür’e iliştiler. Fakat tesettürün ref’ine kanun olmadığı için kanaat-ı vicdaniye ile az bir ceza verdiler. Fakat Denizli, o risale de dahil hepsini beraat ettirdi. Daha sonra Denizli Mahkemesi bütün risaleleri tedkikten sonra Ankara Ağır Ceza Mahkemesinin istemesi üzerine bütün risaleler Ankara’ya sevk edildi. İki ay onlar da tedkik edip, hem ehl-i vukufun incelemesi ile Denizli Mahkemesi ittifaken beraatine, hem Ankara Ağır Ceza Mahkemesi ehl-i vukufun raporuna binaen ittifaken beraatine karar verdikleri ve sonra da Mahkeme-i Temyiz tasdik edip kaziye-i muhkeme haline getirdikleri halde, hem Mersin’de Nur’un en mühim mecmuaları vali tarafından müsadere ettirilerek Ankara’ya gönderilmiş. Ankara zararsız görüp Tarsus Emniyeti vasıtasıyla sahiplerine iade edilmiştir. Hem Ankara bir evhama binaen Sungur’daki Nur’un en mühim mecmualarını emniyet vasıtasıyla müsadere ederek tedkikten sonra tamamen Sungur’a iade etmiştir.

   Hem İstanbul’da Rehber’in müsaderesi münasebetiyle Zülfikar ve Asâ-yı Musa gibi çok mühim Nur Risaleleri müsadere edildiği halde, sonra o İstanbul Mahkemesi aynı kitapları –yalnız Rehber müstesna olarak– külliyen iade etmesi ve şimdi Rehber’in verilmesi için vadedilmesi ve bu memlekette hiçbir kimsenin Nurlardan zarar görmemesi ve zarar gördük diye hiçbir zaman duyulmaması ve mahkemelerin ve savcıların ikrarıyla altı yüz bin Nur talebesi tam istifade etmesi ve âlem-i İslâm her tarafta onu iştiyakla araması gösteriyor ki:

   On gün zarfında Mahkeme-i Temyiz beraat kararı verdiği halde, dört buçuk sene Afyon Mahkemesi evrak-ı muzırra gibi çürütmek için Risalelerimizi mahzene atması ve dört günlük işi keyfî bahanelerle dört buçuk sene uzatması, hem Afyon’un pek haksız olarak kaziye-i muhkeme halini alan Denizli beraatini nazara almadığından, Mahkeme-i Temyiz, Afyon’un verdiği ceza kararını bozduğu, hem savcının Said hakkındaki on beş sahife iddianamesinde seksen bir yanlışını Said isbat ettiği halde, Afyon mahkemesinin bu acib keyfî ve zalimane ve garazî muamelesi, hükûmetin adliyesine büyük bir suikasd olduğu insafı olan tasdik eder.

Said Nursî