Acaba hiçbir mahkeme dünyada böyle şeyi medar-ı mesuliyet yapar mı? Yetmiş cinsten ve milletten bu memleketimizde bulunan Müslüman kardeşlerimizde böyle unsuriyet ve cinsiyet farkları nazara alınmadığı halde; hem Said, Kürdlüğünü değil, belki memleketini ve akrabasını bırakıp ruhunu ve hayatını bu millet-i İslâmiyeye ve dindar Türklere feda ettiği halde ve yirmi sekiz sene işkencelerle azab gördüğüne mukabil, o Türklerle olan samimi kardeşliğinde zerre kadar sarsılmayan bir adam hakkında ve dünyada hiçbir mahkemenin medar-ı mesuliyet yapmadığı; ırkçılık hem hakiki olmadığı ve İslâmiyet kardeşliğine zarar olduğu için bütün kuvvetiyle ırkçılığı elli seneden beri bırakarak bütün hayatı ve eserleriyle, “İslâmiyet milliyeti her şeye mukabildir.” demiş ve o kudsî milliyeti tutmuş. Hem “Irkçılığı bırakınız; dört yüz milyon kardeşi kazandıran İslâmiyet milliyetine giriniz.” demiş. Daima bu dersi vermiş.
Şimdi böyle adama Afyon’un sabık mahkemesi ceza verirken, “Onda Kürdlük damarı var” diye şiddet-i cezaya sebep göstermiş. Böyle bir muhakeme elbette mahkûmdur. Bizler böyle kanun namına kanunsuzluk edenlerden zarar ve ziyanlarımızın tazminatını mahkeme-i kübrada dava ediyoruz ve edeceğiz.
Said Nursî
***
Üstadımız diyor ki:
“Mahkemelerin tehirinde hayır var. Şimdiye kadar Nur’a ve Nurculara verilen zahmetler, rahmetlere dönmesi gösteriyor ki bu tehirde de hayırlar var ki, birisi bu olmak ihtimali var:
Hariç âlem-i İslâmda Nur’un ehemmiyetli tesire başlaması ve inkişaf ve intişarı ve buranın siyasileri Avrupa’ya bir rüşvet olarak bir derece Avrupalaşmak meylini göstermesi hariçte zannedilmekle; mahkemelerce Nur’un serbestiyet-i tammesi için karar vermek, hariç âlem-i İslâmda Nurların hakiki ihlâsına böyle bir şüphe gelecekti ki, “Ya Nurcular riyakarlığa mecbur olmuşlar veyahut böyle medenileşmek fikrinde olanlara ilişmiyorlar, zaaf gösteriyorlar.” diye Nur’un kıymetine büyük zarar olduğu için, bu tehir o evhamları izale eder ve isbat ediyor ki, otuz seneden beri İslâmiyetin şiarına muhalif şeylere baş eğmiyorlar.
