AFYON MAHKEMESİNİN ADİL REİSİYLE BİR HASBİHÂLDİR

   Artık yeter! Tahammülüm kalmadı!..

   Yirmi sekiz senede yüz senelik azabı bana çektirdiler. Bu işkencelere son verilmek için hem bu memlekete, hem âlem-i İslâma hiçbir zararı olmayan ve pek çok menfaati bulunan Risale-i Nur’un tam serbestiyetini vermek bu hükûmet-i İslâmiyenin büyük bir vazifesidir.

   Kat’iyen tahakkuk etmiş ki; Afyon Mahkemesi müdhiş bir komitenin parmağıyla, beş mahkeme ve dört emniyet dairesini bize iade ettikleri aynı kitapları ve Mahkeme-i Temyiz de o kitaplar lehinde beraatle hükmederek on beş-yirmi gün zarfında zararsız olduklarına karar verdiği halde Afyon Mahkemesinin sabık âzaları, dört buçuk sene gayet âdi bahanelerle (meselâ, uzak yerlerdeki alâkaları az olan ve medar-ı mesuliyet ve bahane olacak hiçbir kitap onlarda bulunmayan ve yalnız hapiste bizimle beraber yatan bir-iki Nur talebesine yanlış adreslerle haber verilmemiş diye) bundan evvel iki ay ve sonra da bir ay geriye mahkememizin tehir edilmesi ve bu biçare Nur talebelerine gidip-gelme yol masrafları çok zarar vermeleri ve hatta Afyon Mahkemesinin Nur Risalelerini müsadere kararı sebebiyle ve ihtarıyla İstanbul’da müsadere edilen Rehber Risalesi ve muhakemesi için kışta benim gibi gayet iktisatçı bir fakirin yüz banknotu bir hususî otomobile ücret vermeye mecbur olması ve yirmi senede bazen yüz, bazen yetmiş, bazen elli arkadaşıyla çok defa lüzumsuz mahkemeler ve hapislere sevk etmeleriyle; elbette yüz bin lira zarar ve ziyanımız olması gösteriyor ki, müdhiş garazkârların parmağı bu işe karışıyor.

   Evet, sabık mahkemelerin haksız olarak Nur talebelerine on beş sene zarfında elli bin; belki yüz bin banknot zarar vermeleri, haksız ve kanunsuzdur. Bu yüz bin lirayı tazminat olarak dava ediyoruz. Yüz binlerle davacılarımız bu davanın arkasında var.

   Şimdi bu Afyon Mahkemesinin sabık reisinin ve savcısının ve âzalarının pek kat’î bir garazla bu zalimane muamelelerinin gayet kat’î bir hüccet ve delili; mahkûmiyetime dair olup neşrettiğimiz kararnameleridir. O kararnameyi Mahkeme-i Temyiz esasıyla bozmuş olduğu halde, kararnamede benim mahkûmiyetimin şiddetli cezasına gösterdikleri sebep budur: “Said’de Kürdlük var. Hem ölmüş bir adama tecavüz etmiş.”