Beş mahkemenin ve dört emniyet dairesinin bize iade ettikleri aynı kitapları ve Mahkeme-i Temyiz de o kitaplar lehinde beraat ile hüküm verip on beş-yirmi gün zarfında zararsız olduğuna karar verdiği halde; Afyon Mahkemesinin sabık âzaları dört buçuk sene gayet âdi bahanelerle kitaplarımı vermediler.

   Kitaplar hakkında müsaderenin mahiyeti: Risale-i Nur’un yüz otuz üç kitabından tek bir kitabın bir-iki sahifesi, bir kumandana elli sene evvel bir hadis ile vurduğum tokadı bahsetmiş. Bunun dolayısıyla yüz otuz kitabı müsadere etmek, bir adamın hatasıyla yüz otuz adamı cezalandırmak gibi bir acib gaddarane zulüm olması ve şimdi kütüphanelerde ve kitapçılarda ve ellerde gezen ve hususan, vatan ve din aleyhinde dinsizlerin, mülhidlerin, zındıkların, komünistlerin kitapları, hattâ baştan aşağıya kadar İslâmiyet aleyhindeki Doktor Duzi'nin kitabı, bazı ellerde gezmesi gösteriyor ki, Risale-i Nur’a karşı müsadere, yerden göğe kadar haksız bir zulümdür, bir gadirdir. Çünkü, Risale-i Nur ekser âlem-i İslâmın mühim merkezlerinde ve bu yirmi sekiz senede bu vatanda ulemaların elinde gezdiği halde hiçbir âlim, hiçbir feylesof itiraz etmemiş. Mahkemeler ve siyasiyyunlar yalnız biri “tesettür”e, diğeri de “Ahirzamanda bir kumandan başına şapka koyacak ve cebren giydirecek” gibi iki meseleye ilişmişler. Sonra da bu meseleler için, dört-beş mahkeme o meseleler de dahil olduğu ve beraet verdiği halde, o bir-iki sahife için yirmi bin sahifeyi mesul ve mahkûm etmek hükmünde Risale-i Nur’u müsadere etmek, aynı bu misale benziyor:

   Bir adamın bir adama haksız değil, belki haklı taarruzu yüzünden –ki başkaları da onu medar-ı mesuliyet görmediği ve beş mahkeme de cinayet saymadığı halde- o mevhum suç ile yirmi bin adamı suçlu yapmak gibi; yirmi bin Nur sahifelerini bir-iki sahife yüzünden müsadere ve dört buçuk sene Afyon’da hapsetmek, o taarruzun yüz mislinden daha ziyade bir hatadır, bir cinayettir ve bu vatana bir suikasttır.

   Bana sıkıntı veren meselenin birisi de şudur: Başa şapka koymaktır. Bunda hiçbir kanun olmadığı gibi, hiçbir menfaat ve maslâhat dahi yoktur. Çünkü; askerler ve dairelerde vazifedar memurlar ve kadınlar ve başı açık gezenler giymemekte mesul olmadığından ve bere giymek yasak olmamasından