veya iktidarsızlıklarından habbeyi kubbe yapıp, dahiliye vekâletini evhamlandırmasıdır.
Elhasıl: Benim ile temas eden bütün dostlarım bilirler ki; siyasete değil karışmak, değil teşebbüs, belki düşünmesi dahi esas maksadıma ve ahval-i ruhiyeme ve hizmet-i kudsiye-i imaniyeme muhalifdir; ve olamıyor. Bana nur verilmiş, siyaset topuzu verilmemiş. Bu halin bir hikmeti şudur ki; hakaik-ı imaniyeye müştak ve memuriyet mesleğine giren bir çok zatları, bu hakaike, endişeli ve tenkidkârane baktırmamak, onlardan mahrum etmemek için, Cenab-ı Hak siyasete karşı kalbime şiddetli bir kaçınmak ve bir nefret vermiştir, kanaatindeyim.
Benim medar-ı ittihamım olan İkinci Madde: Mucizat-ı Ahmediye (a.s.m.) Risalesinin ve Beka-yı Ruh ve Haşr-i Âzam Risalesinin ahirlerinde görülen imzalardır. Güya onlar bir cemiyetin efradı veya bir tarikatın dervişleridir.
Elcevap: Bütün kuvvetimle sizi temin ederim ki, o imza sahiplerinin bu işte hataları yoktur. Hata varsa benimdir. Acaba, Mucizat-ı Ahmediye bahsinin göz ile görülen bir kerametini güzel görüp ve Yirmi Dokuzuncu Söz eliflerinin harika tevafukatını, hakkaniyetine bir imza-yı gaybî bilip bir hatıra olarak imza eden veya yanıma nadir gelebilen bir misafirin hatası var mı? Misafirhane sahiplerinin hatıra defterlerinde bu çeşit imzalara ve bakkalların defterlerindeki isimlere cemiyet namı verilebilir mi? Ve böyle herkesin eline geçebilen ve levha gibi Barla’daki odamda üç-dört sene ta’lik edilen o imzalar bir cemiyet-i hafiyenin efradı olmasını hiç akıl kabul eder mi? O imza sahiplerinin çoğu misafir idiler. Ve bir kısmı da siyasetle alâkası olmayan bazı ahiret kardeşlerimdir. Bizi, yani bu imza sahiplerini çok sıkmayınız. Çünkü Isparta’da istintak dairesinde gayet namuslu, müstakim bir kardeşimiz olan mütekaid binbaşı merhum Âsım Bey isticvab edildi; eğer doğru dese, Üstadına zarar gelir ve eğer yalan dese, kırk senelik namuskârane ve müstakimane askerliğinin haysiyetine çok ağır gelir diye düşünüp, “Ya Rab, canımı al!” diyerek on dakikada teslim-i ruh eyledi. İstikamet şehidi oldu. Ve dünyada hiçbir kanunun hata diyemiyeceği bir muavenet-i hayriyeye ve bir tasdike hata tevehhüm edenlerin çirkin hatalarına kurban oldu.
