ve müftülere hitap edilmeyip üç yüz elli milyon müslümana tevcih edildiğini nasıl ki cahiller dahi anlıyorlarsa, “Ey mürtedler, ey zındıklar!” tabirlerinin de, hükûmet ve adliyenin yalnız bir kısım memurlarına söylenmediğini yine âmiler dahi daha ilk nazarda bilirler.
En cahilin fehmettiği bu açık sözleri hâkim gibi şahsiyetlerin derk edememesi, kat’iyen ihtimal dahilinde değildir. Bunun için Afyon Savcısının ve onu tasvib eden Ağır Ceza elemanlarının böyle tabirler üzerinde sû-i teviller ile musırrane durmaları muhakkak ceza verebilmek kasdını kendiliğinden ayan-beyan etmektedir zannındayız. Eski Maarif vekili Hasan Ali gibi salâhiyettar komünistlerin neşriyatlarının müsbet ilimlerle sağlanan vesvese ve şüphelerin neticesiyle yıkılan imanları Risale-i Nur eserleri isbatçılıkla inşa ve imar ediyor.
İşte gençliğimizin, Risale-i Nur’a elektriklenmiş gibi sarılmalarının en ince sır ve hikmetlerinden bir tanesi de budur: Senelerden beri feragat-ı nefisle ve eşsiz bir fedakârlıkla yarım asırlık bir elbise, yirmi beş senelik pamukları görünen bir hırka, belki yirmi senelik ayakkabısı olan bir çift terlik, eski bir yatak, birkaç yemek kabı gibi gayet zarurî olan eşyalara malikiyet, fakr-u hâliyle eşine rastlanmamış bir kanaatle, ihtiyar, hasta ve fevkalâde ihtimama muhtaç bir çağda gizli düşmanları olan komünist ve masonların müteaddit ihanet, çeşitli işkencelerine karşı tahammülün fevkinde sabrı ile Bediüzzaman Said Nursî; din aleyhindeki birçok sinsi planlarla, yukarıdaki mahvedici ve için için kemirici planı da realist görüşüyle fark etmiş, dehşetli dessasane ve perdeli olan bu plânları akim bırakacak eserleri telif etmiştir.
Fakat ne hazin ve acıklı ve binler teessüflere şayeste bir vaziyettir ki; bu İslâmiyet kahramanı ve harikulâde büyük zat, yirmi beş senedir hapislerde, zindanlarda, inzivagâhlarda, tecrid-i mutlaklarda imha edilmeye çalışılmıştır ve çalışılmaktadır.
Komünistlerin ihanetiyle meydana gelen evhamın icab ve neticesi olan garazkârlıklarla Risale-i Nur müellifi cezalandırılsa dahi, Risale-i Nur eserleri yine bir iştiyak ve gittikçe artan bir alâka ile okunmakta devam edecektir.
