ve bunu “mukaddes bir cihad-ı diniye” ilân etmek... Ordunun şapka yerine kep kabul etmesini, bir kısım paraların resimsiz basılmasını, üniversitenin kapısındaki eski yazıların meydana çıkarılmasını, bayram namazlarında Arapça tekbir getirilmesini, Risale-i Nur’un üniversite tahsil gençliği arasında yayılmasını ve din lehine bazı fikir ve cereyanların başlamasını “Risale-i Nur’un bir fütuhatı” olarak müjdelemek suretiyle ve şapka giymemek hususundaki hareketlerinin fiili neticelerinin dahi görülmekte olduğunun...
Ve diğer sanıklar; Husrev Altınbaş, Tahirî Mutlu, Ceylân Çalışkan, Mustafa Osman, Sabri Halıcı, İbrahim Edhem Talas, Ali Akdağ, Refet Barutçu, Halil Çalışkan, Mehmed Çalışkan, Osman Çalışkan, Hasan Çalışkan, Mustafa Acet, Hıfzı Bayram, Burhan Çakın, Ziver Gündüzalp, Mehmed Feyzi Pamukçu, Rıfat Filizer, Salâhaddin Çelebi, Ahmed Nazif, İbrahim Fakazlı ve Hüseyin Tabancalı’nın da; –kendilerinden elde edilen ve hülâsaları zikrolunan– gerek birbirileriyle ve gerekse Said Nursî’yle olan derece-i irtibat ve münasebetlerini hareket ve faaliyetlerini gösteren mektupları ve duruşma sırasındaki müdafaalarında, kemal-i tefahürle, vakii açık ikrar ve itiraflarıyla: Kendilerine isnad olunan Risale-i Nur’u okumakla ve hatta bazılarına tavsiye etmekle ve Nurculuğu kabul etmekle kalmayarak onları yazmak, teksir etmek, yaymak ve satmak ve Said ve risaleleri hakkında geniş propagandalarda bulunmak ve Said’in etrafı ile bu mevzudaki münasebet ve irtibatlarına vasıta olmak gibi mertebe-i sübûta vâsıl olan fiil ve hareketleriyle bu suçun icrasını kolaylaştırmak maksadıyla, Said Nursî’ye yardım ve müzaherette bulunmak suretiyle onun suçuna katılmış olduklarına mahkememizce vicdan kanaati tahassül etmiştir.
Netice: Sanıklardan Said Nursî ve Ahmed Feyzi Kul’un dinî hissiyatı âlet ederek halkı devlet aleyhine teşvik edici hareketlerde bulunmak suretiyle vaki hareketlerine mutabık Türk Ceza Kanununun 163. maddesinin birinci fıkrası mucibince:
Bunlardan Said Nursî’nin damarlarında Kürdlük kanı kaynayan ve kafasında hâlâ Kürdlük fikir ve akideleri yaşatan bu sanığın, yirmi seneden beri (Eskişehir Mahkemesince mahkûm olduktan sonra dahi) gittikçe artan bir cehd ile çalışarak, bilhassa Atatürk’ün kalblerde yerleşen sevgisini sarsmak için en ağır tecavüzünü yapmış ve Onun cumhuriyeti emanet ettiği
