Husrev Altınbaş, Burhan Çakın, Tahirî Mutlu, Mustafa Osman, Sabri Halıcı, Mehmed Feyzi Pamukçu, Ali Akdağ, Refet Barutçu, Rıfat Filizer, Ziver Gündüzalp, Ahmed Nazif Çelebi, Salâhaddin Çelebi, Hüseyin Tabancalı, İbrahim Fakazlı ise gerek sorgularında ve gerekse dilekçelerinde (aşağı-yukarı müttefikan):
“Kendilerinin Nurcu olduklarını; Said’e büyük bir hürmet ve samimiyetle bağlı olduklarını; mektupların kendilerine ait olduğunu; kendilerine isnad olunan ‘Risale-i Nur’u yazma, teksir etme ve dağıtma’ hareketlerinin de doğru olup, ancak gizli cemiyet kurmadıklarını ve bu risalelerde devletin emniyetini tehdit eden bir yazı mevcud olmadığını ve kendilerinin böyle bir maksad ile hareket etmediklerini” söyleyerek savunmuşlardır.
Ehl-i vukufun raporundaki açıklamalara göre, bu iki sanık Said Nursî ile Ahmed Feyzi Kul’un; saltanat ve hilâfetin ilgası, tekye ve zaviyelerin ve medreselerin kapatılması, lâikliğin kabulü, İslâmiyet yerine milliyet esaslarının konulması, şapka giyilmesi, tesettürün kaldırılması, lâtin harflerinin kabulü, Türkçe ezan ve kamet okunması, mekteblerde din derslerinin kaldırılması, medeni kanun ile kadınlara erkekler derecesinde hak tanınması, taaddüd-ü zevcatın kaldırılması gibi birçok millî inkılâb hareketlerini, “bid’a, dalâlet, ilhad...” ve bu inkılâbları mevki-i mer’iyete koyan devletin kanunlarını, “cebr-i keyf-i küfrî”; cumhuriyete, “istibdat-ı mutlaka”; rejime, “irtidad-ı mutlak ve bolşeviklik; medeniyete, “sefahet-i mutlaka...” devletin kanunlarını tatbik ile mükellef olan ve bilhassa Nurcuları adaletin pençesine teslim eden birçok amir ve memurları, “yılan, zındık, gizli komünist, düşman, mülhid, münafık...” ve nihayet bütün ömrünü Türk vatanını dahilî ve haricî türlü tecavüzlerden kurtulmasına hasr ve vakf eden Türkiye Cumhuriyetinin bânisi ve Türk istikbalinin sadık ve fedakâr hâdimi kahraman Atatürk’ü; “Süfyan, İslâm Deccalı, tağut-u dalâlet, zındıka komitesinin firavunmeşreb reisi ve ehl-i dalâletin dehşetli şahsiyeti” diye vasıflandırmak ve bu suretle her Türkün kalbinde kökleşen Atatürk sevgisini kökünden sarsarak, onun inkılâblarını birer-birer tahrib etmek gayesini istihdaf etmek
