ve ilmen taraftar değiliz ve şahsımız itibariyle amel etmiyoruz.” denilmektedir.
29/8/948 tarihli dilekçesinde: “Bir fikir kalbime gelmiş, şöyle ki: Hükûmet beni tam himaye ve bana yardım etmesi, milletin maslahatına ve vatanın menfaatına çok lüzumlu iken, beni sıkması ima eder ki: Benimle mücadele eden gizli zındıka komitesiyle, şimdi onlara iltihak eden komünist komitesinden bir kısmı, ehemmiyetli resmî makamları elde ederek karşıma çıkıyorlar. Hükûmet ise, ya bilmiyor ya da müsaade ediyor. Kahraman bir milletin ebedî bir medar-ı şerefi, Kur’an ve cihad hizmetinde dünyada bir pırlanta gibi pek büyük bir nişane ve antika yadigârı olan Ayasofya Camii’ni puthaneye ve Meşihat Dairesini kızların lisesine çeviren bir adamı sevmemenin bir suç olmasına imkân var mıdır?” denilmektedir.
2/12/948 tarihli teşekkürnamesinde: “Ehl-i vukuflara üç noktadan teşekkür ettiğini; arkadaşlarının kendisine karşı medhiyelerini ele alarak kendisine hücum eden insafsız muarızlara karşı bir hodfuruşluk telâkki etmelerini insaf ve şefkatlerine yakıştırmadığından müteessir olduğunu; Ahmed Feyzi’nin eserinin bir kısmını tadil ettiğini, fakat bir kısmının da aceleye geldiğinden tadil edemeden gönderdiğini; dine ve terbiye-i Muhammediye (a.s.m.) zehir diyen Saracoğlu’nu bırakıp hakikat-ı Kur’aniyeyi güneş gibi gösteren Siracü’n-Nur ile münakaşa etmenin, onun müsaderesine yardım etmek demek olduğunu beyan ediyoruz.” denmektedir.
Mahkemeye tarihsiz ibraz ettiği bir müdafaasında: “Neticeten: Kendisinin ve şakirdlerinin siyasetle iştigal etmediklerini; cemiyet teşkil etmediklerini; tecavüz olarak gösterilen yazıların mahrem olduklarını, vicdan ve tefekkür hürriyeti mevcud olduğunu, bunların bazı kanunları tenkid mahiyetinde de görülse suç teşkil etmeyeceğini; ele alınan birçok risalelerin eskiden yazılmış olduğunu, bilirkişi tedkikatından geçerek zararsız bulunduklarının tesbit olunduğunu, evvelce de Eskişehir Mahkemesinde bunlardan dolayı mahkûmiyet kararı verildiği gibi, Denizli Mahkemesinde de beraat ettiklerini artık bir daha aynı suçtan muhakeme edilmelerinin doğru olmadığını; kendisinin ve gerekse Nur şakirdlerinin şimdiye kadar asayişi bozacak bir harekette
