‘Seni buraya çağırdık ki, bize yüksek fikir beyan edesin. Sen geldin namaza dair şeyleri yazdın, içimize ihtilâf verdin.’ dediğini, kendisinin de ona: “Namaz kılmayan haindir. Hainin hükmü merduttur.” dediğini, bir nev’i tarziye verip hiddetini geri aldığını ve hissiyatını ve prensiblerini rencide ettiği halde kendisine ilişmemesini, bu cebbar kumandanların adeta Eski Said’den korkmasının Risale-i Nur’un ileride kahraman şakirdlerin şahs-ı manevîsinin harika bir kuvveti ve Risale-i Nurun parlak bir kerameti olduğu; İngiliz devlet hatiplerinin ‘İslâmiyeti kabul etmek lâzımdır’ diye bağırdıkları, o devletin hem dünyası, hem saltanatı ve hem saadetinin onunla kurtulabileceği” yazılıdır.

   Diğer bir mektupta: “Bu memleket, millet ve hükumet Risale-i Nur’a şiddetle muhtaç olduğu halde, Risale-i Nur’un ehemmiyetli rükünlerinden üçünün Sulh Mahkemesine çağırılmasıyla iki yüz binden ziyade Nur şakirdlerini mahzun ederek dünya cereyanlarına girmeye mecbur ettiğini, idare ve asayişe büyük bir hıyanet olduğu; bu mübarek gecelerde o halis yüzbinler ehl-i imanın beddualarından çekinmek lazımdır, yoksa o mazlumların ahı arşa çıkar ve büyük semavî belâlar iner” diye yazılmaktadır.

   Altıncı sualin tetimme ve haşiyesi başlıklı bir yazıda, Erzincan ve İzmir taraflarındaki zelzelelere sebeb olarak: “İntibaha gelmeyen gafilleri uyandırmak ve o gibi yerlerde kuvvetli ve hakikatli iman muhafızları ve İslâmiyet sahipleri az veya tam mağlub olduğundan, ehl-i zındıkanın orada tesirli bir faaliyet merkezi tesis etmiş olduklarından, en evvel oraların tokatlanması ihtimali vardır.” denilmektedir.

   Said’in bir mektubunda: “Hocaların Risale-i Nur’a karşı alâkasız kaldıkları; minare kadar yüksek bir adamın alnına zâhir okunacak bir yazı bulunacağını ve hem birden elinin bir suyla delineceğini zannediyorlar” diye yazılmaktadır.

   Ali Akdağ’ın Husrev’e yazdığı bir mektupta: “Mucizat-ı Ahmediye (a.s.m.) ve Mirac Risaleleri gibi ilâçlı risalelerden ve Asâ-yı Musa’dan gönderilmesini, çok arayanlar bulunduğunu, satılacağını; Üstattan gelen mektupların gönderilmemesinin kendilerini mahzun bıraktığı” yazılıyor.