Said Nursî imzalı bir mektupta: “Dârülfünuna inkılâb eden Harbiye Nezaretinin kapısındaki,  اِنَّا فَتَحْنَا لَكَ فَتْحاً مُب۪يناًۙ  *  وَيَنْصُرَكَ اللّٰهُ نَصْراً عَز۪يزاً   hatt-ı Kur’aniyenin üzeri mermer taşlar ile kapatılmış iken, şimdi yeniden hatt-ı Kur’aniyeye bir numune-i müsaade ve Risale-i Nur’un takib ettiği maksadına bir vesile ve üniversitenin ileride bir Nur medresesi olmasına işaret” olarak gösterilmektedir. Yine bu mektupta, sanıklardan Berber Burhan ve Berber Hıfzı, Nur’un birer kahramanı olarak gösterilmektedir.

   İbrahim Fakazlı imzalı bir mektupta: “Bizi ihya eden Nurları aldık. Derhal teksir edip, Ankara’dan bu tarafa gönderdik. Daha da gönderiyoruz.” denilmektedir.

   Yine Küçük İbrahim imzalı diğer bir mektupta, Nurcuların mahkemesinden bahisle: “Son aylar içindeki Nur’a tecavüzler, ekmeğimize yağ sürmüş. Atılan zehirli oklar, bize bir kamçı hükmüne geçip; ezeli ve ebedî davamıza, ateşe barut döker gibi teshir ederek, Nur’u coşturmuş!.. Nur’un bütün unsurları pürfaaliyet kesilmiş, devam ediyor ve edecektir. Bu cihad-ı ekberin şükrünü acaba nasıl ifa edelim. Afyon’un meşhur zindanlarında, Allah uğruna, şeriat uğruna cidal içindeki kardeşlerimizi hatırladıkça ciğerlerimiz delik deşik oluyor. Ezeli ve ebedi din düşmanları ya boyun eğip teslim olacaklar, ya kahrolup geberecekler!” denilmektedir.

   Said Nursî imzalı “Tekbiratü’l-Hüccac fi Arafat” başlıklı mektupta: “Nur’un ehemmiyetli bir kısım şakirdlerinin pek musırrane olarak, ahirzamanda gelen Âl-i Beyt’in büyük bir mürşidi seni zannediyorlar. Sen de onların fikirlerini musırrane kabul etmiyorsun ve çekiniyorsun. Bu bir tezaddır, hallini isteriz?” diye sormaları sebebiyle onlara cevab olmak üzere:

   “Mehdi-i Âl-i Resul’ün temsil ettiği kudsî cemaatin şahs-ı manevîsinin üç vazifesi olduğu, bunların:

   1- İmanı kurtarmak.