Ey müslümanları şiddetle dünyaya teşvik eden ve sanat ve terakkiyat-ı ecnebiyeye cebr ile sevk eden bedbaht hamiyetfuruş! Dikkat et, bu milletin bazılarının din ile bağlandıkları rabıtaları kopmasın! Eğer böyle ahmakane, körükörüne topuzların altında onların dinden rabıtaları kopsa, o vakit hayat-ı içtimaiyede birer semm-i katil hükmünde o dinsizler zarar verecekler.

   Ey bedbaht fasık adam! Fasıkların kesretine aldanma, ‘Ekseriyetin efkârı benimledir’ deme. Çünkü fasık adam, fıskı isteyerek ve bizzat talep edip girmemiş; belki içine düşmüş, çıkamıyor. Hiçbir fasık yoktur ki salih olmasını temenni etmesin ve âmirini ve reisini dindar görmek istemesin. Eğer sende bu biçare millete karşı hamiyet varsa ve ulüvv-ü himmetten dem vurduğun yalan olmazsa, hayat-ı bakiyeye davet eden azlara imdat etmek lâzım gelir.

   Zanneder misin ki: Bu milletin fakr ü hâli, dinden gelen bir zühd ve terk-i dünyadan gelen bir tenbellikten neşet ediyor. Hata ediyorsun. Görmüyor musun; Çin ve Hind’de Mecusî ve Berahime ve Afrika’daki Zenciler gibi Avrupa’nın tasallutu altına giren milletler bizden daha fakirdirler. Sizin cebren böyle ehl-i imanı mimsiz medeniyete sevketmekteki maksadınız, asayişi ve memlekette emniyeti kolayca idare etmek ise, yine hata ediyorsunuz. Çünkü, itikadı sarsılmış, ahlâkı bozulmuş yüz fasıkın idaresi ve onlar içinde asayişin temini, binler ehl-i salâhın idaresinden daha müşkildir. İşte bu esaslara binaen ehl-i İslâmı dünyaya ve hırsa teşvik etmeye ihtiyaç yoktur. Terakkiyat ve asayişler bununla temin edilmez. Belki, teavün düsturunun teshiline muhtaçtırlar. Bu da, dinin emr-i kudsiyesiyle ve takva ve salâbet-i diniye ile olur.” denilmektedir.

   18. Lem’ada: “1349 ⁽¹⁾ ; Arabî hurûfu terk ile ecnebî hurûfuna İslâm içinde başlanacak. Bu hurûf, çoluk-çocuk ve kadınlara, Ramazan gecelerinde gece dersleriyle öğretilecek. Ecnebi hurûfunun intişarı zamanı olan o ahirzamanın fena adamları, hırs sebebiyle batınlarını haramla doldurmak için bid’alara yardım ve fetva verenlerdir.”