her tarafta hakaik-i Kur’aniyeyi mücahidane neşrettiği halde, karşısına kimse çıkamadığından isbat eder ki: Onun üstadı ve menba-ı feyzi ve mercii olan Kur’an semavîdir, beşer kelâmı değildir.”
130. sahifede, 23. Lem’a’da: “Bundan on dört sene evvel Ankara’ya gittim. İslâm ordusunun Yunan’a galebesinden neşe alan ehl-i iman kuvvetli efkârı içinde, gayet müdhiş bir zındıka fikri onu bozmak ve zehirlemek için dessasane çalıştığını gördüm. Eyvah! dedim. Bu ejderha imanın erkânına ilişecek. O vakit, şu ayet-i kerimenin bedahet derecesinde Kur’an-ı Hakîmden alınan kuvvetli bir bürhanı Arabî ibaresinde yazdım. Fakat, maatteessüf o bürhan tesirini gösteremedi; dinsizlik fikri hem inkişaf etti, hem kuvvet buldu” denilmektedir.
Bu kitabın sonunda, Halil İbrahim’in bir mektubunun altında, Medresetü’z-Zehra'nın erkânları ünvanıyla Husrev ve Refet'in ve küçük Isparta talebeleri namına da Nazif, Salâhaddin Çelebi, Küçük İbrahim Fakazlı isimleri ve ayrıca Mehmed Feyzi'nin bir medhiyesi ve yine bu sanık tarafından yazılmış (kitaptaki Arapça kelimelere dair) lügatçe vardır.
Muhtelif sanıklarda müteferrik halde bulunan Risalelerden, Bekir Palas’ın dosyasında bulunan dördüncü söz:
“Anadolu’da Nur’un intişarıyla belâların def’i ve susturulduğu; nasıl ki sadaka, kazayı ve belâyı def’ederse, Risale-i Nur’un da yirmi senedir Anadolu’ya gelecek kaza ve belâyı def’ettiği...” “Bu mektub yazılırken iki defa güvercinin pencereye geldiği, mektubun mübarekiyetini tebriğe geldiklerine kanaat getirdiğini...” “Zabıta âmirlerinden iki mühim zatın kendisiyle konuşmaktan çekindiklerini; bu adamlar gibi memurları bulunan bu hükûmeti, hükûmet diyerek merci bilip müracaat etmek, kâr-ı akıl değildir, beyhudedir, zillettir. Ben derim ki: Bunlar içinde çok münafıklar var. Münafık kâfirden eşeddir. Onun için kâfir Rus’un bana çektirmediğini çektiriyorlar.” “Emevîler devlet-i İslâmiyeyi Arab milliyeti üzerine isnad ettirip rabıta-i İslâmiyeti rabıta-i milliyetten geri bıraktıklarından iki cihetten zarar gördüler. Birincisi: Milel-i sâireyi rencide ederek, tevahhüş ettiler. Diğeri: Unsuriyet ve milliyet esasları, adalet ve hakkı takip etmediklerinden adalet edilmez; zulmeder.
