(Rıfat Filizer’in müdafaasıdır)
Ağır Ceza Mahkemesi Yüksek Katına
Afyon
Vatanî hizmetimi ifa etmekte iken, güya “dini ve dinî hissiyatı âlet ederek Nurcular namı altında gizli cemiyete dahil olduğum ve halkın emniyetini bozmak için propaganda yapmak”la asılsız bir isnadla Afyon Cumhuriyet Savcılığının tevkif kararıyla 25 Şubat 1948 günü tevkif edildim.
Evet ben, ecdadımıza düstur olarak kabul edilen İslâmiyet ile hem kendimi, hem vatandaşlarımı kurtarmak, milliyetçiliğimi muhafaza ederek kendime düşen dinî ve vatanî vazifelerimi yapabilmem için bu hususlardaki bilgilerimi tamamlamak maksadıyla, bununla alâkadar dinî eserlere başvurmak mecburiyetinde kaldım. Ve bunun için Sabri Halıcı ile tanıştım. Sabri Halıcı, bu dinî bilgilerimi tamamlamak için, bana İslâm dininin büyük bilgiçlerinden Bediüzzaman Said Nursî’nin eserleri olan ve müteaddit mahkemelerce beraat kazanan Risale-i Nur’dan bazı risaleleri verdi.
Bu risaleleri iki buçuk yıldan beri okumaktayım. Dikkatle okudukça, dinî gayelerden ve beşeriyetin muhtaç oldukları bilgileri öğretmekten başka gayesi olmayan Risale-i Nur’u okumakla, kendimin bütün ihtiyaçlarının tamamlanacağını gördüm. Ve kendisini kurtaran bahtiyarlar arasına katılmakla iftihar duydum.
Benim gibi böyle ihtiyaç karşısında bulunan yakın tanıdıklarıma da cumhuriyet kanunlarının ve demokrasimizin vermiş olduğu hürriyet-i insaniye haklarına dayanarak istifade ettirmek istedim.Ve bunun için lüzumlu olan bazı risaleleri istemek için de, Sabri Halıcı'ya, “Muhterem biricik amcacığım” başlıklı mektubu yazdım. Bu mektupta Ankara Üniversitesi’nin bütün fakülteleri ve teknik öğretmen ustaokulu ve yedek subay okullarına dini alet ederek rejim aleyhinde propağanda niyetinde olduğum hakkındaki isnatları tamamıyla asılsızdır. Evet Teknik Öğretmen Okulu’nda kardeşim Ziya Filizer’in bulunması dolayısıyla okula birkaç defa gittim. Babamın da vefat etmesi ile ben, Ziya Filizer’in ebeveyni vaziyetinde olduğumdan
