(Ali Akdağ’ın müdafaasıdır)

Ağır Ceza Mahkemesi Yüksek Katına

                                                                             Afyon

   1- Bundan bir buçuk sene evvel Ortaklar köyünde oturan Ahmed Feyzi'den almış olduğum Nur Risalelerinin, Denizli ve Ankara Ağır Ceza Mahkemelerinde beraat ederek ve büyük Yargıtay’ın tasdikiyle neticelendiği anlaşılan bu risalelerin sahiplerine iade edilmesi ve okunmasında, yazmasında bir mahzur olmayacağı tabiî iken, bu risaleden acaba ne sebeple ittiham ediliyorum diye hayret ettim.

   2- Bu Risale-i Nur’u okumaya başladığımda; siyasetle hiçbir ilişiği olmadığı, Risale-i Nur’un muhteviyatı daima iyi yol ve doğruluk ve adalete uygun görülmesi; Kur’an-ı Azimüşşanın mahiyetini ihtiva ettiğini görünce, okumak hevesinin tezayüd ettiğini hissettim ve bunun risalelerini okuyup yazmaya devam ettim.

   3- Bu Risale-i Nur’un hatırı için, bu risaleyi telif eden Hoca Efendi’ye Ramazan ve Ramazan Bayramı ve Kurban Bayramı üç adet tebrik gönderdim. Ve eserlerini; hüsn-ü ahlâka ve dünya ve ahirete yaramayacak fuzulî, malâyanilerden vazgeçirdiğinden ve muzır olan çok şeylerden beni men’ettiğini ve Risale-i Nur’u okuyup yazmaktan beni kabir kapısından başka kimse ayıramayacağını yazdım. Bunun üzerine benim bu hâlimden memnun kaldığından “Aydın havalisi kahramanı” diye, Hoca Efendi’nin bir mektubuyla ittiham edilmekte isem de, bu da benim gibi bir biçarenin hüsn-ü ahlâk sahibi bir şahıs yetişmemden neşet etmiş bir söz olsa gerektir. Yoksa benim gibi becereksiz bir şahsın, böyle sözlerle ittiham edilmemden hiçbir mana olmayacağı malumdur.

   4- Bu Risale-i Nur mecmualarından, gelen mektuplardan ismi geçtiği için ve Isparta’da teksir edildiği anlaşılmakla, tedkik niyetiyle Dahiliye Vekili tarafından Diyanet Riyasetine giden Zülfikar ve Asâ-yı Musa mecmuaları