HATALAR
56. Ahmed Feyzi’nin risaleciğinin başında Said’in ikibuçuk sahifelik yazısı ile, يَۤا اَيُّهَا الْمُزَّمِّلُ ayet-i kerimesinden ebced hesabıyla “Kürdî” kelimesi çıkarılmış.
CEVAPLARI
56. Burada benim iki sahifecik yazıma, Ahmed Feyzi’nin hakkımda mübalağakârane medihlerini kabul ettiğim manası verilmiş, hata etmiş. Çünkü benim o mektubum, Ahmed Feyzi’nin dikkatini ve ilmini takdir ile beraber hakkımdaki haddimden ziyade hüsn-ü zanlarını cerh ve tadil için yazılmıştır. Hem ayetin mana-yı işarî tabakasından riyazî ve ebcedî bir tevafukla Üstadına karşı bir mana çıkarıp, hizmetine bir makbuliyet alâmeti olarak yazmış. Böyle şeylere yanlış denilmez ki, medar-ı mesuliyet olsun. Olsa olsa ilmî bir hatadır. Siyasete teması yoktur. Yine Ahmed Feyzi’nin Risale-i Nur’un müsellem faziletinin bir parçasını kendi Üstadına isnad etmesi ve bu zamanın bir hidayet vasıtası olduğunu demesini, medar-ı mesuliyet görüyor. Halbuki herkes sevdiği bir adam hakkında mübalağakârane ve ifratkârane medh ü sena etmekte örfen, âdeten, ilmen dahi hata olmadığı halde, hiç münasebeti olmayan bir sözdür.
