HATALAR 

52. Hayır ve şerrin Allah’tan olduğunu inkâr yoluna sapmak gibi bir tezada düşmüştür.

53. Nur şakirdlerinin bazıları ona bir mehdilik de tevcih etmişlerdir.

54. Müceddidlik ve büyük makamlar veren şakirdlerinin hitabelerine, enaniyet ve tefahura olan meyli icabı itiraz etmeyerek, bu teveccühleri kabul ettiği görülmektedir.

55. Hazret-i Ali’nin (r.a.) ilm-i hakikat itibariyle şakirdi olduğumdan, manevî evlâdı olabilirim, demesiyle kendine atfedilen makamlara liyakatını kabul etmiş görülmektedir.

   CEVAPLARI

52. Risale-i Nur’dan Kader Risalesi olan Yirmi Altıncı Söz’ün sırr-ı kaderi emsalsiz bir surette beyanı ve imanın erkânlarını Risale-i Nur’un hârika bir tarzda isbatı meydanda iken böyle bir iftira, garazkârlıktan başka bir şey değildir.

53. İtiraznamemde kat’î hüccetlerle onun bu hatası reddedilmiş. Hem hiç bir vakit, değil böyle büyük makamları belki küçük medih ve hüsn-ü zan ile nefs-i emmaresine bir benlik vermemek için reddettiği mahkemelerde de görülmüştür.

54. Bu hatasında kaç vecihle iftira var olduğu itiraznamemde ve bu cedvelde kaç yerinde isbat edilmiştir.

55. Bedi manasında olan Celcelutiye kasidesinde İmam-ı Ali'nin (r.a.) çok cihetlerle Risale-i Nur’a sarahat derecesine yakın işaratı içinde; Bediüzzaman ismini Risale-i Nur’a vermesinden bana emaneten verilen o ismi, Risale-i Nur’a iade ettiğimi yazmışım. Bununla beraber ben de manevî Âl-i Beyt’ten sayılabilirim demekten maksadım; bir kısım müçtehidlerin  وَعَلٰۤى اٰلِهِ وَصَحْبِهِ   duasında, “Seyyid olmayan fakat ehl-i takva bulunanlar, o duada dahildirler” dediklerinden, o umumî duada benim de bir hissem bulunması için ricakârane bir tevildir. Yoksa o hatakârane mana hiç hatırıma gelmemiş.