düsturları müsaade etmez... Cumhuriyet beni dinleyecek diye şekvamı yazdım. Evet   حَسْبُنَا اللّٰهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ  derim.

***

HEYET-İ VEKİLEYE VE MİLLETVEKİLLERİ RİYASETİNE CÜZ’Î,

FAKAT EHEMMİYETLİ BİR MARUZATIMDIR

   Otuz seneden beri hayat-ı siyasiyeden çekildiğim halde, bu sırada bir defaya mahsus olarak, vatanî ve millî ve asayişî bir meseleyi beyan ediyorum. Şöyle ki:

   Çok emarelerle kat’î kanaatımız geldi ki; anarşilik hesabına bana ve bu Emirdağ kasabasına ve dolayısıyla bu vatana bir sû-i kasd var ki, bir habbeyi kubbeler ve bir sinek kanadı kadar ehemmiyeti olmayan bir hadiseyi dağ gibi gösterip, sükûnete muhtaç olan bu vatanda beni bahane edip, anarşilik hesabına ve bir ecnebi planıyla bize, yani biçare vatandaşlarımızı idam-ı ebedîden ve şübehat-ı uhreviyeden kurtarmağa çalışan Nur şakirdlerine, bütün bütün kanunsuz ve keyfî hücum edildi. Pek zâhir bir garaz ile evham yüzünden, baruta ateş atmak gibi, bu vatana ve asayişe beni bahane edip sû-i kasd edildi. Şöyle ki:

   Üç mahkeme, yirmi senelik mektublarımı ve kitaplarımı ve hallerimi inceden inceye tedkikden sonra, bize ve kitaplarıma beraet verdiği halde; ve üç seneden beri telifatı terkettiğim ve haftada ancak bir mektup yazabildiğim ve mecbur olmadan her biri bir gün nöbette zarurî hizmetimi yapan üç-dört terzi çırağından başka kimseyi kabul etmediğim halde; ve serbestiyet verildiği ve memleketime gitmediğim halde, hiç ömrümde görmediğim bir tarzda ve resmî bir surette beni hiddete getirip bir hadise çıkarmak için, tahkir ve ihanet kasdıyla, kanunsuz ve garazla, beni taharri ile kapımın kilidini kırıp, Kur’an’ımı ve Arabî levhalarımı evrak-ı muzırra gibi alıp götürmekle beraber, adliyenin mühim bir memuru, resmen buradaki memurlara âmirane demiş ki: Said’i iki jandarma ile teşhir suretinde çıkarıp, zorla başına şapka giydirip, öylece ifadeye getirmeli idiniz. Hem ona yanaşanları