yakın bir mazide hakaik-i İslâmiyeyi Avrupa âlem-i Hristiyanetine karşı müdafaa için seçilmiş yegâne bir irfan menbanın ilminden hissemend olmasını bir türlü hazmedemiyor.

   İşte bu haksız ve sakat görüşünün kurbanıyız. Ve bu görüşte ısrar eden bir sürü bîgünah vatandaşları haksız yere bu damga ile damgalayarak ceza görmelerini can-ı gönülden isteyen muhterem müdde-i umumî, bu emelinin tahakkuku için en yüksek ilmî nüfuz ve üniversiteyi hâiz bir ilim ve ihtisas heyetinin raporuna, devlet merkezinde en yüksek adlî makamın manevî mürakabesi altında reddedilmez edilleye müsteniden yapılan esaslı inceleme neticesine de saygı göstermiyor. Bilâkis şahsiyetleri meçhul, ehemmiyetsizlikleri ve garazkârlıkları malum eski ehl-i vukufun gayr-ı ilmî ve sırf hissî temayülâtını tercih ediyor. Ve bu ilmî ve resmî ve en yüksek ehliyete malik heyetin kanaatlerini yüksek mahkemenin takdir hakkına bir nevi müdahele telâkki ediyor. Kendi hissiyatının mürevvici olan diğerlerinin bizim gizli bir teşekkül vücuda getirdiğimiz şeklindeki karar ve kanaatlerini, her nedense mahkemenin takdir hakkına müdahele saymıyor.

   Adalet terazisinin bir tarafındaki hukuk, devlete addedilince artık diğer tarafta kalan ferd için hiçbir hak tanımamak, bütün müzaheretleri devlet hesabına ve devlet lehine kullanmak ve bu durum sebebiyle hakkının müdafaası güçleşmiş ferdi ve ona bağlı ailesinin mukadderatını kurban etmek, adaletten anlaşılan mana ve hikmet-i idare icabatından mı oluyor?

Ahmed Feyzi Kul

***