suçlandırılmak istenildiğim bu dinî kitaplarda cumhuriyet rejimi aleyhinde bir bahse tesadüf etmediğim gibi; “memleket asayişini ihlâl yolunda teşekkülüne uğraşıldığı” makam-ı iddiaca serd ve iddia edilen “tarikatçılık” ve “cemiyetçilik” hakkında veya “dinî mukaddesatı âlet ederek, devletin emniyetini ihlâl edecek” tarzda hiçbir imaya dahi muttali olmadım. Ve böyle bir mevzua dair hocamı ziyaretimde bir söz ve bir fikir dahi duymadım ve hissetmedim.

   2- İddianamede “mektup” diye vasıflandırılmak istenilen yazılı kağıt, posta veya elden gönderilmiş mektup olmayıp, yazdığım risale için yazılmış ve o risaleye melfuf takrizdir ve şahsîdir. Bazı şahısların yekdiğerine yazdığı şahsî mektupları ve safdilâne indî mütalâaları veya rüya tabirlerinin Risale-i Nur’la ve benimle ne dereceye kadar alâkalı olacağını ve bahusus Kızıl Îcaz namında mantıka dair eseri ile şark ve garbta ilm-i mantıkın mehazı olan İbn-i Sina'ları geride bırakan ve Risale-i Nur ile İslâm âleminde eserleri menba-ı ilim olan Fahr-i Razî, Sekkâkî, Seyyid Şerif Cürcanî ve Taftazanî gibi ilm-i beyan ve akaid ulemalarına tefevvük eden bir âlimin eserlerini okumanın ne dereceye kadar bir suç teşkil edeceğini düşünemiyorum. Gençlik sarhoşluğunda sermaye-i hayatımı dünya ve ahiretime faydasız derecede israf ile geçirmiş ve bazı uygunsuz ahval bende marazî bir ibtilâ halini almıştı. Ancak bu dinî ve imanî ve ahlâkî ve içtimaî eserleri okumuş olmaklığımdır ki, tehzib-i ahlâk yoluna dönebilmişimdir.

   3- Köyüm kaza merkezine beş kilometredir. Köy işleriyle meşgul olmadığım zamanlarımı kasabada geçiririm. İsnad edilen mevhum “cemiyetçilik” ve “tarikatçılık” ve “tahrikçiliğin” mevcud olmadığının isbatına başlıca delil: Kastamonu valisinin bizzat Taşköprü’ye gelerek hakkımda icra ettiği tahkikatta, bu cemiyetin mevcudiyetine veya herhangi bir propagandacılığına delâlet edecek en küçük bir emare bulunmaması ve benim de Risale-i Nur’u okumaklığımdan başka isnad edilen mevhum suça taallûk edecek bir hareketim kaydedilmemesidir.