bulunmuş olması itibariyle hakkımda taayyün-ü ceza değil, beraetime hüküm ve tahliyemi temin etmek şiar-ı adalettir sanırım.

   Dünya işleriyle alâkası bulunmadığı tahakkuk etmiş olan bazı kitapları sırf bir saika-i diyanetle okumaklığım, kanunen suç sayılamayacağı keyfiyeti mevzuat-ı kanuniyeden bulunmuş olması itibariyle beraetime ve arama neticesinde alınmış olan şahsıma ait kitap, mektup vesairemin de ceza usulü kanunun 103. maddesi hükmüne tatbik edilmek suretiyle iadesine karar verilmesini yüce heyetinizin insaf ve adaletinden dilerim.

                                                                                                                                                      İhsan Sırrı

***

بِاسْمِهِ سُبْحَانَهُ

 (İnebolulu Ahmed Nazif Çelebi'nin müdafaasıdır)

   Muhterem heyet-i hâkime

   İddia makamının hakkımdaki isnadatı, evvel-ahir aleyhimde şiddet ve ehemmiyetini gerçi muhafaza etmekte ve müdde-i umumilik, yüksek vazifesini hak ve adalet terazisiyle ölçmek şöyle dursun; sırf tek bir cepheden ve açık ve zâhir olan adalet terazisinin bir kefesine bizi koymak suretiyle ölçmek, vazife-i asliyesi olan haklarımızı gözetmeyerek haksız ve delilsiz ve kanunlarda yeri olmayan en ufak sebepler ile büyük bir cürüm delili mahiyetini gösterip tecziyemi istemesi üzerine bu talebin yerinde olmadığını şöylece isbat ederim:

   1- Otuz beş-kırk sene evvel ilk mektep tahsili sıralarında herkes gibi bendeniz de, Bediüzzaman’ı gazetelerin uzun uzadıya sütunlarla, yazılarıyla sitayişkâr neşriyatlarından ismen ve gıyaben tanıdığımı ilk ve son ifadelerimde arz ettiğim halde bu ifademi makam-ı iddia, “Kırk seneden beri tanıdığını itiraf etmiş.” şeklinde hilâf-ı hakikat iddiada bulunması...