Bu yüksek mahkemenin huzurunda, zannedildiğim gibi suçlu olarak değil, belki bir şahid sıfatıyla hem burada, hem Isparta’da kerratla vâki suallere pek açık lisan ile cevab vermişim.
Sebeb-i ittihamım olarak ileri sürülen; evimde aramada bulunan Risale-i Nur’un bazılarında bugünün görüşüne uygun gelmeyen bir-iki cümle ile bazılarında imzalarımın bulunması ve Üstadım Bediüzzaman’a yazdığım eski-yeni mektuplarımın ele geçmiş olmasıdır. Telifleri eski olan yüz kırk küsur risalenin hepsi de Eskişehir Mahkemesi safahatından geçmiş risalelerdir. O mahkeme, şimdi huzurunuzda bulunan beş altı arkadaşımla bana 163. maddeye istinaden kanaat-ı vicdaniye üzerine ihtimal ile ceza verirken yüz küsur arkadaşımızı beraet ettirmişti. Halbuki bugün ittiham edilmek istenildiğimiz isnadlar, o günde de vardı.”Tarikatçısınız, cemiyetçisiniz, halkı hükûmet aleyhine teşvik ediyorsunuz.” denilmişti. Yüz yirmi suçlu ve yüz yirmi risale meydanda iken neticede Eskişehir Mahkemesinin bizi mahkûm etmek için kanaat-ı vicdaniyeye müracaat etmesine hayret etmemek mümkün mü?
Üzücü ve yorucu pek çok mahrumiyetleri üzerinde yaşatan Birinci Harb-i Umumî, Milli Mücadele ve Eskişehir Vakıası gibi elemli hâdiseler içinde tedavisine imkân bulamadığım bir hastalık son senelerde yedi sene beni evimde ikamete mecbur etti.
İki sene evvel üçüncü defa olarak orduya alındım. Bu kudsî vazifeyi, ilâhî bir fariza bildiğimden hastalıklı halimle vatanın muhafazası ve bu milletin bekası için bir buçuk sene daha askerlik ederek üsteğmenliğe terfi ettirilip terhis edildim. Eskişehir Mahkemesinden bugüne kadar aradan dokuz sene geçtiği halde hakkımda şimdiki yapılan isnadattan hiçbirisi kaydedilmemiş ve edilmiyor. Memleketimde komşularımdan askerlikte iki tugay, üç alay, dört tabur dahilinde bölük kumandanlığı, takım subaylığı, irtibat subaylığı ve mutemedlik gibi muhtelif vazifelerin ifasında arkadaşlık ettiğim birçok subaylardan hiçbirisi hakkımda menfî düşünceli olduğuma dair hiçbir ihbaratta bulunmamış. İttiham edildiğim maksatlara uygun ve beklenen hedeflere vasıl olacak ortada hiçbir şey yok. İşte, bir buçuk senelik askerlik hayatım, yedi senelik Isparta’daki yaşayışım ve el’ân murakabeniz altında geçen hapishane hayatım tertemiz.
