Ve böyle bir hıfz-ı ilâhî ve inayet-i rabbaniyeye karşı gelmek firavunane bir temerrüddür.

   Eğer deseniz: “Seni serbest bıraksak ve tarassud ve nezaret etmesek derslerinle ve gizli esrarınla hayat-ı içtimaiyemizi bulandırabilirsin?”

   Ben de derim: Benim derslerim bilâ-istisna bütünü hükûmet ve adliyenin eline geçmiş, bir gün cezayı mucib bir madde bulunmamış. Kırk, elli bin nüsha risale ve dersler dahi milletin ellerinde dikkatle ve merakla gezdiği halde menfaatten başka hiçbir zararı hiçbir kimseye olmadığına, hem eski mahkemenin hem yeni mahkemenin mucib-i mesuliyet bir madde bulamamaları cihetiyle, yenisi ittifakla beraetimize ve eskisi makamca bir büyük adamın hatırı için yüz otuz risaleden beş-on kelimeyi bahane edip yalnız kanaat-ı vicdaniye ile yüz yirmi mevkuf kardeşlerimden yalnız on beş adama altışar ay ceza verebilmesi kat’i bir hüccettir ki, bana ve Risale-i Nur’a ilişmeniz manasız bir tevehhümle çirkin bir zulümdür. Hem daha yeni bir dersim yok. Ve bir sırrım gizli kalmadı ki nezaretle tadiline çalışasınız. Ben şimdi hürriyetime çok muhtacım. Yirmi seneden beri lüzumsuz ve haksız ve faidesiz tarassutlar artık yeter. Benim sabrım tükendi. İhtiyarlık zaafiyetinden şimdiye kadar yapmadığım bedduayı yapmak ihtimali var. “Mazlumun âhı tâ arşa kadar gider.” bir kuvvetli hakikattir.

   Sonra o zalim ve dünyaca büyük makamlarda bulunan bedbahtlar dediler: “Sen yirmi senedir bir tek defa takkemizi başına koymadın ve eski ve yeni mahkemelerin huzurunda başını açmadın. Eski kıyafetin ile bulundun. Halbuki on yedi milyon bu kıyafete girdi?”

   Ben de dedim: “On yedi milyon değil, belki yedi milyon da değil, belki rızasıyla ve kalben kabulüyle ancak yedi bin Avrupa-perest sarhoşların kıyafetlerine ruhsat-ı şer’iye ve cebr-i kanunî cihetiyle girmektense, azimet-i şer’iye ve takva cihetiyle yedi milyar zatların kıyafetlerine girmeyi tercih ederim. Benim gibi yirmi beş seneden beri hayat-ı içtimaiyeyi terkeden adama; ‘İnad ediyor, bize muhaliftir.’ denilmez.

   Haydi inat dahi olsa, madem Mustafa Kemal o inadı kıramadı ve iki mahkeme kırmadı ve üç vilâyetin hükûmetleri onu bozmadı; siz neci oluyorsunuz ki,