MÜDAFAATIN ZEYLİ

Mühim Bir Suale Cevaptır

   Büyük memurlardan işimizle alâkadar olanlar sordular ki: “Mustafa Kemal sana üç yüz lira maaş verip Kürdistan’a ve vilâyat-ı şarkiyeye Şeyh Sünusî yerine seni vaiz-i umumî yapmak teklifini niçin kabul etmedin? Eğer kabul etseydin, ihtilâl yüzünden kesilen yüzbin Kürdün canlarını kurtaracaktın.”

   Ben de onlara cevabımda dedim ki: Yirmişer-otuzar senelik hayat-ı dünyeviyeyi yüzbin adam hakkında kurtarmadığıma bedel yüzbinler vatandaşa, her birisine milyonlar senelik hayatlarını kazandırmağa vesile olan Risale-i Nur, o zayiatın yerine binler derece fevkinde iş görmüş. Eğer ben o teklifi kabul etseydim, hiçbir şeye âlet olamayan ve tâbi olmayan ve sırr-ı ihlâsı taşıyan Risale-i Nur meydana gelmezdi. Hatta ben hapiste muhterem kardeşlerime demiştim: Eğer Ankara’ya gönderilen Risale-i Nur’un şiddetli tokatları için beni idama mahkûm eden zatlar, Risale-i Nur ile imanlarını kurtarıp idam-ı ebedîden necat bulsalar, siz şahit olunuz ben onları da ruh-u canımla helâl ederim.

   Beraetimizden sonra Denizli’de beni tarassud ile taciz edenlere ve büyük amirlerine, polis müdürüne ve iki mülkiye müfettişine ve başka büyük arkadaşlarına karşı dedim: Risale-i Nur’un kabil-i inkâr olmayan bir kerametidir ki, yirmi sene mazlumiyet hayatımda, yüzer risale ve mektuplarımda ve binler şakirdlerde hiçbir cereyan, hiçbir cemiyet ile ve dahilî ve haricî hiçbir komite ile hiçbir vesika, hiçbir alâka dokuz ay tedkikatta bulunamamasıdır. Hiçbir fikrin ve tedbirin haddi midir ki bu harika vaziyeti versin. Bir tek adamın birkaç senedeki mahrem esrarı meydana çıksa elbette onu mesul ve mahcub edecek yirmi madde bulunacak. Madem hakikat budur, ya diyeceksiniz ki, pek harika ve mağlûb olmaz bir deha bu işi çeviriyor. Veya diyeceksiniz ki; gayet inayetkârane bir hıfz-ı ilâhîdir. Elbette böyle bir deha ile mübareze etmek hatadır. Millete ve vatana büyük bir zarardır.