Üçüncü sehiv: Yanlış mana vermekle raporda: “Said bazen kerametler yazar. ‘Yazmak istemezdim; bana yazdırıldı.’ Hem bazen: ‘Bu cevap manevî canibden geldi ve hakikat âleminden bildirildi.’ Hem bazen: ‘Kudsî bir müjde veriyor.’, ‘Her yüz senede bir müceddid gelir’ fikriyle kendisinin zamanın müceddidi olduğu fikrini uyandırıyor.” demişler.

   Elcevap: Hâşa bin defa hâşâ. Benim haddim değil ki, o kerametleri benliğime mal edeyim. Belki benim pek çok kusurlarımla beraber Risale-i Nur ile iman hizmetinde çalışmamıza bir ikram-ı ilâhî ve o hizmetin makbuliyetine dair bereketten gelen bir emareyi göstermek ve “Ne ile yaşıyor, nasıl geçiniyor?” diyenlere karşı da, bereket-i ilâhiye bu hizmetimizi dünya maişetine âlet etmeye mecbur etmiyor, demektir.

   Hem bu yazdığım hakikatler benim fikrim, malım değil; belki herkesin kalbinin bir köşesinde bulunan bir lümme-i şeytanî ve vesveseci bulunduğu gibi, bir lümme-i ilham ve melekî bulunduğuna ehl-i hakikat ve diyanetin hükümlerine binaen, benim kalbimde dahi herkes gibi, bazen ihtiyarım haricinde ve fikrimin fevkinde hatırıma bir hakikat hutur eder. Yani, Kur’an’dan manevî bir canibden bir nevi ilham hükmünde, bir güzel nükte ifham edilir, demektir.

   Ve hiç hatırıma gelmiyor ki, Yeni Said zamanında ve nefsin şerrinden ve benliğinden çok korkan ve belâsını çeken şahsıma böyle bir mevki verdiğimi veya vermek istediğimi tahattur etmiyorum. Belki, Risale-i Nur’da isbat edilmiş ki: Bu zaman cemaat zamanıdır. Şahs-ı manevî hükmeder. Eski zamanda dalâlet bir şahıstan geldiği cihetle, karşısına bir dâhi-i hidayet çıkardı. Şimdi ise cemaat şeklinde bir şahs-ı manevî olmasından, onun karşısında ancak bir şahs-ı manevî mukabele edebilir.

   Yalnız eskiden beri ehl-i hakikat mabeyninde cari ve üstadına karşı fart-ı muhabbetten gelen fevkalhad hüsn-ü zanları tadil etmek ve nimet-i ilâhiyeye karşı küfran ve inkâr etmemek niyetiyle, müceddidlik vazifesi olabilir. Fakat benim değil, Risale-i Nur’undur. Belki bu zamana bakan Kur’an’ın bir cilve-i hakikatidir. Risale-i Nur onu temsil eder. Ben neci oluyorum ki, kendim dava edeyim.