Hem, bundan otuz sene evvel matbu Lemeat namındaki eserimde, manevî bir meclis-i ruhanîde rüya gibi bir vakıada ruhaniler benden sormuşlardı, ben de cevap vermiştim. Ezcümle: “Eski harb-i umumîde mağlubiyetinizin hikmeti nedir?” Ben de cevap vermiştim. Bu hadiseden yirmi sene sonra, aynen öyle bir halde ben soruyorum: “Neden bizim hükûmet galib tarafı tutmadı; tâ ki Arabistan’ı Hindistan’ı, Afrika’yı kurtarsın?” Bana o rüya gibi vakıada cevap verdiler ki: “Senin eskiden verdiğin cevabın sana cevaptır.” Yani, “Eğer galib taraf tutulsa idi, şimdi Avrupa’ya pek yakın olan, bu civarda kolayca tatbik edilen yeni icatlar Haremeyn-i Şerifeyn gibi yerlerde dahi müşkilâtlar içinde tatbike çalışılmak ihtimaline binaen, kader-i ilâhî mağlubiyetimize fetva verdiği gibi, galib tarafı tutturmadı.” diye gayet müteessirane yazıldığı halde; zararımıza ve mağlubiyetimize bir rıza gösterir gibi, bir ibare zannedilmiş.

   Bir de cifir ve ebced hesapları, değil yalnız Muhyiddin-i Arabî gibi dâhi muhakkiklerin, belki ekser edibler ve ulemaların hususan ehl-i keşfin mabeyninde cari bir medar-ı istihrac ve esrardır. Kur’an-ı Azimüşşan’ın sureleri başındaki mukattaat-ı hurufun bu hesabla münasebeti bulunduğunu, bu hadis-i şerif isbat ediyor.

   Bir zaman Yahudi ulemasından bir kısmı Peygamber aleyhissalâtü vesselâma demişler: “Senin ümmetinin müddeti azdır ki " الٓمٓ "  işaret ediyor” Peygamber aleyhissalâtü vesselâm ferman etmiş ki:  كٓهٰيٰعٓصٓ   *  حٰمٓ  *  عٓسٓقٓ۠  gibi daha çok var.''Onlar bu cevaptan sonra susmuşlar. Demek işarat-ı Kur’aniyenin cifir ile münasebeti var.

   Madem Kur’an’ın işaratı çok tarzlarda, çok cihetlerle oluyor ve var ve muhakkaktır. Ve belâğat noktasında, işaratıyla çok hakaiki ve ahkâmı ifade ediyor. Hadsiz tefsirler ve muhtelif on iki mezheb, onun işaratını nazara almışlar.

   Elbette muntazam kaideleri bulunan ve riyazî hesab nev’inden işarat ile gaybî haberleri, Onun i’cazının yüksek makamına yakışıyor ve Risale-i Nur’un mahrem cüzleri, o işaratı kaydetmesiyle, hem Kur’an’a hizmet, hem