بِاسْمِهِ سُبْحَانَهُ

(Emniyet müdürü müdde-i umumî ile beraber, hapiste yanıma

geldikleri vakit, bu mektubu verdim; o da valiye vermiş.)

Emniyet dairesindeki heyet-i zabıtaya bir maruzatımdır

   Efendiler, benim başıma evham yüzünden gelen hâdise ile heyet-i zabıta emniyet-i dahiliye cihetiyle çok alâkadardır diye, size de bir hakikatı beyan edeceğim. Çünkü hem Kastamonu’da hem Ankara’da hem Isparta’da taharri memurları ve komiserler bizim esrarımızı anlamak için çok temas ettiler. Kastamonu zabıtası bildi ki, biz zabıta vazifesine endişe vermek değil, belki yardım ediyoruz. Ve Isparta zabıtası dahi müteaddit temasında bizi ve Risale-i Nur’u ve şakirdlerini asayiş ve inzibat cihetinde yardımcı ve dost görmeye başladılar. Hatta en mahrem esrarımızı ki, Isparta müdde-i umumîsi dinlemesinden telaş ettiği halde, bilâtereddüt Isparta zabıtasına verecektim. Ve benimle gelecek sivil komiserler ile gönderecektim. Fakat beni kelepçelediler. Onlar da gelmediler, ben de gönderemedim.

   Evet, gerçi şahsım itibariyle ehemmiyetsiz ve kıymetim yok, fakat kırk senedir memleketin çok yerleriyle alâkadar olmuşum. O yerlerde ciddi dostlarım ve hakiki kardeşlerim ve Risale-i Nur dersinde arkadaşlarım kesretle varlar. Eğer onların vaziyeti, inzibat ve asayiş lehinde olmasa idi, elbette şimdiye kadar bir vukuatları görünecekti. Halbuki hem Eskişehir Mahkemesinde, hem bu defa da vukuata binaen değil, belki imkâna bina edilmiş. Yani, “yapmış” diye ilişmiyorlar, belki “yapabilir” diye, evham yüzünden ilişiyorlar.

   İşte buranın zabıtasına, en mahrem esrarımı bilâ-perva içine alan müdafaatımı, isterlerse takdim edeceğim. Çünkü ekser vilâyetlere Risale-i Nur ve şakirdleri girmişler. Herhalde Denizli’ye (eğer girmemişse) girecek. Böyle hasbî, fahrî bir tarzda fenalığı, ahlâksızlığı, anarşiliği, serseriliği izaleye ciddi çalışan ve tesiratını Kastamonu’da ve Isparta havalisinde gösteren yılmaz,