vakit hem benim, hem masum biçare arkadaşlarıma yolda ve şimendifer içinde kelepçe vurmalarıdır.
O risale ile isim müşabeheti bulunan ve sırf imanî olan Yedinci Şua eski harfler ile tab’edilmesi sebebiyle, o Yedinci’yi bu Beşinci Şua tevehhüm edip, yirmi senelik Risale-i Nur eczalarını ve on beş seneden beri yazılan ve ele geçen mektupları, ne mürur-u zamanı ve ne de af kanunlarını ve ne de Eskişehir Mahkemesinin tebrie ve tahliye ve tasfiyesini nazara almayarak, öyle lüzumsuz ve manasız sualler ve verdikleri yanlış manalarla Isparta müdde-i umumîsi muahezeye çalıştı.
Ezcümle: Yirmi sene evvel, bir rivayete binaen demiştim: “Dehşetli Süfyan İstanbul’da ölecek. Dikilitaş’ta şeytan bağıracak ve dünyaya işittirecek, yani radyo ile, öldü diye ilân edilecek.” İşte bu cümledeki “diye” kelimesini müdde-i umumî okumadı ve itiraz etti. “Sen öldü diyorsun” dedi. Ben de dedim, “diye” kelimesi var. Sonra sustu.
Daha çok emareler var ki, bana karşı bir habbeyi evham ve garaz yürüzünden yüz kubbe yapılmış. Hatta en acibi şudur ki, hiçbir şey bulamadıklarından, Eskişehir Mahkemesinden beraat kazandığımız, “Tarikatçılık ve cemiyetçilik ve dinî hissiyatı âlet etmek, emniyet-i dahiliyeye zarar vermek” ihtimali ve imkânı gibi, eski nakaratı tazelemek ve yüz elli sahifelik müdafaatım ile gayet kat’î reddedilen o asılsız bahaneler ile bizi muaheze etmeleridir. Ben, bütün o asılsız bahanelere karşı derim: Eğer bu sekiz sene bana dikkatle bakan ve ilişmeyen Kastamonu hükûmetini ve dokuz sene evvel, bir-iki risalenin, bir-iki meselesiyle yalnız bir sene ceza verebilen, başkasına ilişmeyen Eskişehir Mahkemesini ve bir sene evvel Risale-i Nur’un bütün eczalarını üç ay tetkikten sonra aynen iade eden Isparta Adliyesini itham edebilirlerse ve şimdi benim münasebetimle tevkif olunanların münasebetleri derecesinde, benimle ve Risale-i Nur’la münasebetleri bulunan ve bu milletin ruhen en mübarek ve bir cihette ve keyfiyetçe ekseriyet teşkil eden o hadsiz ve zararsız mütedeyyin zatları mahkemeye sokabilirlerse, o vehham muterizler, Risale-i Nur’un bu yeni meselesini, muannid ve hakkımda evhamlı Isparta müdde-i umumîsi gibi, inceden inceye tedkike çalışıp,
