kurtarmak niyetiyle ve zayıfların imanlarını takviye etmek fikriyle Dârü’l-Hikmeti’l-İslâmiye'de bulunduğum zamanlarda aslı yazılan Beşinci Şua bütün bütün ayrıdır. Biz bu risalenin değil tab’ına, belki bu zamanda hiç kimseye gösterilmesine razı olmamakla beraber, bu risalede hadisin işaratıyla verdiği haberler doğru çıkmış. Ve bazı ferdleri bu zamanda çıkmış gibi mana verilebilir ve yanlış tevehhüm edilir, diye şiddetle saklandı.

   O risalede de, hadisin ihbarat-ı gaybiyesi var. Küllî bir surettedir. Şahısları tayin etmiyor; biz de tayin etmemişiz. Yalnız o hadisin külliyetine dahil olabilir bazı şahıslara tatbik etmemek için neşredilmedi. Hem o risale mübareze etmiyor; ihbar ediyor. Ve mühim noktalarda imanı kurtarıyor.

   Elhasıl: Asya’da hüküm süren bir hükûmet, küfr-ü mutlakı mağlub eden Risale-i Nur’la mübareze edemez, onunla musalâhaya mecburdur. Bu milletin ekmek gibi onun hakikatlerine ihtiyacı bulunduğunu pek kuvvetli delillerle isbat etmeye hazırım.

   Madem Eskişehir Mahkemesi, mahrem ve gayr-ı mahrem yüz risaleyi dört ay tedkikten sonra, yalnız bir-iki risalede, hafif bir cezaya temas edecek bir-iki noktadan başka mucib-i mesuliyet bir şey bulmamış ve biz dahi o cezayı muzaaf bir surette çektik. Ve madem bir sene evvel Risale-i Nur’un bütün eczaları Isparta hükûmetinin eline geçti. Birkaç ay tahkikten sonra, sahiplerine iade edilmiş. Ve madem cezadan sonra Kastamonu’da sekiz sene zarfında şiddetli taharriyatta, zabıtayı ve adliyeyi alâkadar edecek bir tereşşuh bulunmamış. Ve madem bu son taharride hiç bulunmayacak ve neşredilmeyecek bir tarzda birkaç sene evvel odun yığınları altında saklanmış olduğu göründü ve heyet-i zabıtaca tahakkuk etti. Ve madem Kastamonu’da polis müdürü ve adliyesi, o saklanmış zararsız kitaplarımı bana iade etmek üzere kat’î söz verdikleri halde ikinci gün, birden Isparta’dan tevkif emri geldiğinden, daha o emanetlerimi almadan sevk edildim.

   Elbette ve elbette bu beş hakikate binaen Denizli Adliyesi ve müdde-i umumisi benim çok ehemmiyetli bu hukukumu nazar-ı dikkate almaları vazifelerinin muktezadır. Ve hukuk-u umumiyeyi müdafaa eden müdde-i umumiden, Risale-i Nur münasebetiyle ehemmiyetli bir hukuk-u amme hükmüne