Şu zeminin yüzünde yaz zamanında bir sikke-i tevhidi gördün. Şimdi bak gayet basîrane ve hakîmane, zeminin yüzündeki, şu tasarrufat-ı azime-i bahariye üstünde bir hatem-i vahidiyet gayet aşikâre görünüyor. Çünkü şu icraat, bir vüs’at-i mutlaka içinde ve o vüs’atle beraber bir sürat-i mutlaka ile ve o sürat ile beraber bir sehavet-i mutlaka içinde görünen intizam-ı mutlak ve kemal-i hüsn-ü sanat ve mükemmeliyet-i hilkat öyle bir hatemdir ki gayr-i mütenahi bir ilim ve nihayetsiz bir kudret sahibi ona sahip olabilir.

   Evet, görüyoruz ki, bütün yeryüzünde bir vüs’at-i mutlaka içinde bir icad, bir tasarruf, bir faaliyet var. Hem, o vüs’at içinde bir sürat-i mutlaka ile işleniyor. Hem, o sürat ve vüs’atle beraber, teksir-i efradda bir sehavet-i mutlaka görünüyor. Hem, o sehavet ve vüs’at ve süratle beraber, bir suhulet-i mutlaka görünüyor. Hem o sehavet ve suhulet ve sürat ve vüs’atle beraber, her bir nevide, her bir fertte görünen bir intizam-ı mutlak ve gayet mümtaz bir hüsn-ü sanat ve nihayet ihtilât içinde bir imtiyaz-ı etem ve gayet mebzuliyet içinde gayet kıymettar eserler ve gayet geniş daire içinde tam bir muvafakat ve gayet suhulet içinde gayet sanatkârane bediaları icad etmek, bir anda, her yerde, bir tarzda, her fertte bir sanat-ı harika, bir faaliyet-i muciznüma göstermek, elbette ve elbette öyle bir zatın hatemidir ki, hiçbir yerde olmadığı halde, her yerde hazır, nazırdır. Hiçbir şey Ondan gizlenmediği gibi, hiçbir şey Ona ağır gelmez; zerrelerle yıldızlar, Onun kudretine nisbeten müsavidirler.

   Meselâ, o Rahîm-i Zülcemalin bağistan-ı kereminden, mucizatının salkımlarından bir tanecik hükmünde gördüğüm iki parmak kalınlığında bir üzüm asmasına asılmış olan salkımları saydım; yüz elli beş çıktı.