Yoksa, sermayece en âlâ hayvandan elli derece yüksek olduğunuz halde, en ednasından elli derece aşağı düşersiniz.

   Ey gafil nefsim! Senin hayatının gayesini ve hayatının mahiyetini, hem hayatının suretini, hem hayatının sırr-ı hakikatini, hem hayatının kemal-i saadetini bir derece anlamak istersen, bak: Senin hayatının gayelerinin icmali dokuz emirdir.

   Birincisi şudur ki: Senin vücudunda konulan duygular terazileriyle rahmet-i ilâhiyenin hazinelerinde iddihar edilen nimetleri tartmaktır ve küllî şükretmektir.

   İkincisi: Senin fıtratında vaz’edilen cihazatın anahtarlarıyla esma-i kudsiye-i ilâhiyenin gizli definelerini açmaktır, Zat-ı Akdesi o esma ile tanımaktır.

   Üçüncüsü: Şu teşhirgâh-ı dünyada, mahlukat nazarında, esma-i ilâhiyenin sana taktıkları garip sanatlarını ve lâtif cilvelerini bilerek hayatınla teşhir ve izhar etmektir.

   Dördüncüsü: Lisan-ı hâl ve kaalinle Hâlikının dergâh-ı rububiyetine ubudiyetini ilân etmektir.

   Beşincisi: Nasıl bir asker, padişahından aldığı türlü türlü nişanları resmi vakitlerde takıp padişahın nazarında görünmekle onun iltifâtât-ı âsârını gösterdiği gibi, sen dahi esma-i ilâhiyenin cilvelerinin sana verdikleri letaif-i insaniye murassaatıyla bilerek süslenip o Şahid-i Ezelînin nazar-ı şuhud ve işhadına görünmektir.

   Altıncısı: Zevilhayat olanların tezahürat-ı hayatiye denilen, Hâliklarına tahiyyatları; ve rumuzat-ı hayatiye denilen, Sânilerine tesbihatları; ve semerat ve gâyât-ı hayatiye denilen, Vâhibü’l-hayata arz-ı ubudiyetlerini bilerek müşahede etmek, tefekkür ile görüp, şehadetle göstermektir.