Ey ekmel-i ahirzaman,

       Sensin mahbûb-u müsteân,

       Fedâ sana bu cism ü cân;

       Hak yolunda kurban gibi.

Said’i beklerdi yıllar,

Sensin gönülde muntazar,

Peygamberim vermiş haber,

Olma bize pinhân gibi.

     Perdelenmişse zuhûrun,

     Gizlenmez haşmetli nûrun,

     Gölgesi olmaz ki nûrun;

     Firdevs’deki cânân gibi.

Ey hatib-i devr-i zamân,

Sürur buldu kevn ü mekân;

Seni bekler gizli ayân,

Hep hastalar Lokmân gibi.

     Nûr yolunun kurbânıyız,

     Kehkeşânın sâmânıyız,

     O âteşin dumânıyız;

     Âteş yanan külhân gibi.

Rânâ rengin güle benzer,

Rûh üfürür, kokun eser,

Ufkumuzda oldun seher;

Tam ağaran bir tan gibi.