MERHUM HASAN FEYZİ’NİN

RİSALE-İ NUR HAKKINDAKİ MANZUMESİ

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحٖيمِ

وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِّلْعَالَمِينَ

ayetinin veraset-i Ahmediye (a.s.m.) cihetinde mana-yı işarî noktasında bu asırda o rahmeten lil’alemînin bir ayinesi ve hakikat-ı Kur’aniyenin bir hakiki tefsiri olan Risale-i Nur, o küllî rahmetin bir cilvesi, bir numunesi olmasından; hakikat-ı Muhammediyenin (a.s.m.) bir kısım evsafını, mana-yı mecazî ile cüz’î bir vârisine verilebilir diye bu parlak kasideye ilişmedim. Yalnız hakikat-ı Ahmediye (a.s.m.) ile ayinesinin farkına işareten bazı kelimeler ilave edildi.

Said Nursî

      Huzur bulur bu gün seninle âlem

      Ey bu asırda rahmet-i âlem Risaletü’n-Nur.

      Sürur bulur bugün seninle âdem

      Ey bir rahmet-i âlem Risaletü’n-Nur!

      Bu hasta gönüller çoktan perişan,

      Varsa sende eğer Lokman’dan nişan,

      Bir şifa sun, gel ey mahbub-u zîşan

      Ey cilve-i rahmet-i âlem Risaletü’n-Nur!

      Gelmez mi sonu bu uzun hecenin,

      Geçmez mi gâmı bu yaslı gecenin,

      Zari arttı, sabrı bitti nicenin

      Ey cilve-i rahmet-i âlem Risaletü’n-Nur!