Ab-ı ruy-i Habib-i Ekrem için, Kerbelâ’da revan olan dem için,

   Şeb-i firkatte ağlayan göz için, rah-ı aşkda  sürünen yüz için,

   Şakirdleriyle Risale-i Nur’a ve Üstad’a ve İslam’a zafer Ver, Ya Rab! Amin…

   Ey Risale-i Nur! Seni söndürmek isteyen bedbahtların necm-i istikbali sönsün!.. İzzet ve ikbali, şan ve şerefi aksine dönsün!..

   Sen, sönmez ve ölmez bir Nursun!

   Boyun bâlâ, gözün şehla, gören Mecnun seni Leyla

   Sözün ferşde, gözün arşda, gönül meftun  sana cana

   Nikâbın nur, nigâhın nur, kitabın nur senin ey Nur!

   Bağın Nursi, huyun munis, özün İdris ferd-i yektâ

   Açılmış gül, öter bülbül, yüzünde var zarif  bir tül

   Yazılmış üstüne nurdan “Kab-ı kavseyni ev edna”

   Sana canın feda etmez mi, senden hem görenler hak!

   Sözün hak, hem mesleğin hak, hem makamın Kâbetü’l-ulya

يُرٖيدُونَ لِيُطْفِؤُا نُورَ اللّٰهِ بِاَفْوَاهِهِمْ وَاللّٰهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ

   Üstadım Efendim Hazretleri!..

   Ben bu yazıları, Risale-i Nur’un eli ve kalemi ve dili ile ve bu hakir kalbime ondan sıçrayan bir kıvılcım parçasıyla yazdım. Kabulünü rica eder ve hürmetle ellerinizden öper, dualarınızı beklerim efendim.

                                                                                                                Duanıza muhtaç talebeniz              

                                                                                                                     Hasan Feyzi (R.h.)