Ey mucize-i Kur’anî ve ey nur-u Rahmanî!

   Şimdi beni, biraz da, tercüman ve serkâtibin naşir-i efkâr ve kâşif-i esrar olan Üstadın huzur-u âli ve irfanına çıkar ve Onunla konuştur.

   İşte, yaşadığı bir küçük ve mütevazı bir kulübe… Adeta çırılçıplak. Bir su destisi ve bir kupa… Küçük bir gazocağı ve bir çinko çanak. Sade, basit bir yatak. Gayet lüzumlu ve mahdut birkaç eşyadan maada bir şey görünmüyor. Ancak bir kilo kadar olan aylık erzakı ve zad ü zahiresi, paket halinde, kağıtta sarılı, bir çivide asılı duruyor. Bir seccade ve ecza-yı Nuriyeleri var. Mülk ve mal, evlad ve iyalden hiçbir eser ve yeryüzünde taht-ı temellük ve tasarrufunda bir karış yer yok… İşte onun zail ve fani oda ve eşyası. İşte onun mücerred ve münzevi şahsiyeti. Ve işte onun acı ve elîm hayatı… Yirmi küsür yıldan beri vaktini menfi ve mahbus geçirmekte olduğu hal-i pürmelali… Şu işkence ve eza, tüyleri ürpertip ciğerleri deliyor. Bu sabır ve tahammülün neden hepsine faik? Hangi imam-ı masumun ve hangi müctehid-i mazlumun ecr-i azimiyle mukayese ve muvazene edilecek?

   Bu cilve ve çileler olmasa idi, Nur fabrikaların hareket ve faaliyete geçmiyecek mi idi? Bu taarruz ve tesmimler yapılmasa idi, bu nefy ve inzivalar olmasa idi, acaba hazine-i rahmet-i ilahiye cuş u huruşa gelmeyecek mi idi? Üstadın şu hâl-i elemnâki, gözlerden kanlı yaşlar dökerek insanı ağlattırıyor. Fakat O, bu halinden memnun, müşteki değil. O, zerre kadar fütur değil, bilakis sürur ve huzur duyuyor. O, bu yokluk içinde tükenmez bir varlığa kavuşuyor. O zaten veraset tarikiyle kendisine ve mesleğine muvafık gelmeyen ve ulema sınıfına yakışmayan, malın kiri demek olan zekâtı kabul edip asla almadığı gibi, ahz ve kabulden bir zarar-ı dini bir mahzur-u şer’i olmayan ve mesnun olan hediye ve behiyeleri de kabul etmekten çekinmiş ve kaçınmıştır.  Hatta, hükümet-i Cumhuriyetin kendisine tayin ve tahsis etmek istediği maaşı ve binler lira sarfiyle şahsına ait yaptırmak kararında olduğu mükemmel evi dahi istememiş, reddetmiştir. Daha evvel muhtelif semtlerde teklif olunan, memleketin umumi vaizi ve meb’usluk gibi yüksek maaşlı