Kur’an-ı Mu’cizü’l-Beyan diyor: “Ey ins ve cin! Eğer Kur’an, kelâm-ı ilâhî olduğunda şüpheniz varsa, bir beşer kelâmı olduğunu tevehhüm ediyorsanız, haydi işte meydan, geliniz? Siz dahi ona Muhammedü’l-Emin dediğiniz zat gibi, okumak yazmak bilmez, kıraat ve kitabet görmemiş bir ümmîden bu Kur’an gibi bir kitap getiriniz; yaptırınız.

   Bunu yapamazsanız, haydi ümmî olmasın; en meşhur bir edip, bir âlim olsun. Bunu da yapamazsanız, haydi bir tek olmasın, bütün büleğanız, hutebanız, belki bütün geçmiş beliğlerin güzel eserlerini ve bütün gelecek ediplerin yardımlarını ve ilâhlarınızın himmetlerini beraber alınız, bütün kuvvetinizle çalışınız, şu Kur’an’a bir nazire yapınız. Bunu da yapamazsanız, haydi kabil-i taklid olmayan hakaik-ı Kur’aniyeden ve manevi çok mucizatından kat-ı nazar, yalnız nazmındaki belâgatına nazire olarak bir eser yapınız.” 

فَاْتُوا بِعَشْرِ سُوَرٍ مِثْلِهِ مُفْتَرَيَاتٍ  ilzamıyla der: “Haydi sizden mananın doğruluğunu istemiyorum. Müftereyat ve yalanlar ve bâtıl hikâyeler olsun. Bunu da yapamıyorsunuz; haydi bütün Kur’an kadar olmasın, yalnız   بِعَشْرِ سُوَرٍ   on suresine nazire getiriniz. Bunu da yapamıyorsunuz. Haydi bir tek suresine nazire getiriniz. Bu da çoktur. Haydi kısa bir suresine bir nazire ibraz ediniz. Hatta, madem bunu da yapmazsanız ve yapamazsınız; hem bu kadar muhtaç olduğunuz halde, çünkü, haysiyet ve namusunuz, izzet ve dininiz, asabiyet ve şerefiniz, can ve malınız, dünya ve ahiretiniz, buna nazire getirmekle kurtulabilir; yoksa dünyada haysiyetsiz, namussuz, dinsiz, şerefsiz, zillet içinde, can ve malınız helâketle mahvolup ve ahirette,